Ομάδα Αντιπληροφόρησης Κακά Μαντάτα

Είμαστε από αυτούς που φλερτάρουν με την ιδέα της από-αστικοποίησης. Αν μείνουμε εγκλωβισμένοι στα αστικά κέντρα για πάντα, λίγες πιθανότητες υπάρχουν για να οργανώσουμε τις ζωές μας αυτόνομα. Θα είμαστε καταδικασμένοι είτε να πουλάμε την εργασία μας στα αφεντικά για να βγάλουμε τα προς το ζην (ή μήπως προς το καταναλώνειν;), είτε, στο ενδεχόμενο μιας κατάστασης εργατικής χειραφέτησης συνεπαγόμενης της αυτοδιαχείρισης των μέσων παραγωγής, να διεκπεραιώνουμε αυτά τα προϊόντα που τα μέσα παραγωγής είναι σχεδιασμένα να παράγουν ώστε να τα προμηθεύουμε στις αγορές. Η από-αστικοποίηση, για να συμβεί με ανατρεπτικούς όρους είναι αναγκαίο να ξεφύγει από το ζυγό της αγοράς και του κεφαλαίου. Αυτονομία εκτός του αστικού τοπίου (και όχι μόνο εκεί) θα υπάρξει, μόνο στην περίπτωση που οι κοινωνικές σχέσεις και οι διαδικασίες κοινωνικής αναπαραγωγής κομμουνιστικοποιηθούν, ούτως ώστε να αλλάξει το περιεχόμενο και η φύση της παραγωγής αλλά και των κοινωνικών αναγκών.

Ωστόσο, δεν είμαστε από αυτούς που έχουν βάλει σαν προτεραιότητα την δραστηριοποίηση εκτός αστικού τοπίου γιατί, καλώς ή κακώς, έχουμε σε μεγάλο βαθμό συσχετιστεί έντονα με αστικούς αγώνες και αντίστοιχους κοινωνικούς κύκλους. Αναγνωρίζουμε επίσης το γεγονός οτι οι (συνειδητές ή ασυνείδητες) στιγμές συστημικών αρνήσεων από πλευράς των προλετάριων, ή αυτών των κοινωνικών στρωμάτων που προλεταριοποιούνται, αποτελούν μια εύφλεκτη ύλη που απειλεί τα ανάκτορα και την ακριβή επίπλωση των γραφειοκρατών.

Ας περάσουμε στο κυρίως θέμα. Τέλη Αυγούστου ανακοινώθηκε κυβερνητικό σχέδιο για την παραχώρηση γαιών από όλη την ελλαδική επικράτεια που ανήκουν στο δημόσιο, σε ακτήμονες, άνεργους, νέους και επαγγελματίες αγρότες. Τι έγινε; έχουμε μια αναβίωση του κοινωνικού κράτους έτσι στα ξαφνικά; Μπα..

1ον: Αμφιβάλλουμε για το άν πραγματικά οι αστοί μπερδεύουν τη λέξη παραχώρηση με τη λέξη ενοικίαση. Για αυτούς αρκεί να βάλλουν το χέρι στην τσέπη τους και να μετρήσουν τα κέρδη που συνοδεύουν την κάθε τους απόφαση, για να αντιληφθούν τη διαφορά. Η λέξη παραχώρηση χρησιμοποιείται σαν ξερό θέαμα. Ουσιαστικά μιλάμε για ενοικίαση γαιών με πενταετή και εικοσιπενταετή συμβόλαια, προφανώς με παραγωγικά κριτήρια. Μιλάμε δηλαδή για ασφαλή κρατικά έσοδα.

2ον: Αυτές οι γαίες προορίζονται αποκλειστικά για αγροτικούς σκοπούς. Όλα καλά εδώ; Μια λίγο πιο προσεκτική ματιά φανερώνει πως λόγω της ενοικίασης αυτών των γαιών οι εκάστοτε αγρότες είναι αναγκασμένοι να ακολουθήσουν τους νόμους της αγοράς, ούτως ώστε να εξασφαλίσουν τουλάχιστον το ποσό μίσθωσης των γαιών που τους αντιστοιχούν. Δεν είμαστε αυτή τη στιγμή σε θέση να γνωρίζουμε γα τι ποσά μιλάμε. Παρόλα αυτά δεν μπορεί ένα σύνολο ανθρώπων να πει πως θα πάει να στήσει μια κοινότητα σε μια τέτοια γαία και να καλύπτει όλες του τις ανάγκες χωρίς ουσιαστικά να εργάζεται για κανέναν έμπορα ή καταναλωτή από τη στιγμή που η βασική ανάγκη θα μετριέται σε ευρώ (ή μήπως δραχμές;). Με άλλα λόγια, το αποκλειστικά για αγροτικούς σκοπούς σημαίνει στην ουσία για την τροφοδότηση της εγχώριας αγοράς και των εξαγωγών, να ρέει το χρήμα στο αυλάκι για χάρη του συμφέροντος των αφεντικ… συγνώμη, του εθνικού συμφέροντος.

3ον: Θα επιμείνουμε λιγάκι στο ζήτημα της στήριξης ανέργων. Αυτός ο σχεδιασμός δεν είναι για να τους προσφέρει μια ευκαιρία λόγω της κυβερνητικής κοινωνικής ευαισθησίας, είναι για να τους τοποθετήσει εκεί που δε θα ενοχλούν. Κάθε κυβερνήτης που σέβεται την κυριαρχία της τάξης του, σε καμία περίπτωση δεν θέλει άνεργους μέσα στα πόδια του σε καιρούς κρίσης και μπροστά σε ενδεχόμενα κοινωνικών εκρήξεων. Επιπλέον, θα επενδύσει στον ιδιόκτητο -και σε καμία περίπτωση κοινωνικό- φυσικό πλούτο της επικράτειάς του.

Άντε, θυμηθήκαμε και τον καραγκιόζη τον Σαββόπουλο μέρες που είναι, που έλεγε να στείλουμε τους μετανάστες στα νησιά να τα καλλιεργήσουν. Κάτι ήξερε, υπήρξε άλλωστε ποτέ δημοκρατία χωρίς είλωτες;

Σεπτέμβρης

5/9: Θανάσιμα τραυματίστηκε ο ηλεκτροσυγκολλητής Αλμπάνι Ισμαήλ που εργάζονταν σε Εταιρία Μεταλλικών Κατασκευών όταν υπέστη ηλεκτροπληξία.

9/9: Τον θάνατο βρήκε ο 47χρονος εργάτης Σπύρος Αχτίπης, πατέρας ενός παιδιού,όταν έπεσε από από στέγη ύψους 9 περίπου μέτρων κατά τη διάρκεια εργασιών στο εργοστάσιο της εταιρίας παραγωγής αλατιού ΚΑΛΑΣ στο Μεσολόγγι.

18/9: Όροφος οικοδομής υπό ανέγερση κατέρρευσε στην Κηφισιά στην Αθήνα, με αποτέλεσμα τον τραυματισμό αλλά και τον εγκλωβισμό για μικρό χρονικό διάστημα 5 οικοδόμων, Ελλήνων και Αλβανών. Μετά τον απεγκλωβισμό του από την πυροσβεστική μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο του Ερυθρού σταυρού.

21/9: Τραυματίστηκε εργάτης στην “Σωληνουργία Κορίνθου” στη Θίσβη Βοιωτίας, όταν μεγάλη σωλήνα ξέφυγε κατά την παραγωγική διαδικασία και χτύπησε τον εργάτη από πίσω και στα πόδια.

Οκτώμβρης

12/10: Κρεμάστρα (!) καρφώθηκε στο μάτι μιας εργαζόμενης σε κατάστημα ρούχων στο Αγρίνιο, όσο μετέφερε ρούχα. Ευτυχώς οι γιατροί, αφού έβγαλαν την κρεμάστρα, διαπίστωσαν πως η γυναίκα δεν υπέστη κάποια μόνιμη βλάβη.

25/10: Το δεξί του χέρι έχασε ο 28χρονος Τριαντάφυλλος Ζάρας, που δούλευε στην εταιρεία εξορύξεων «ΕΛΜΙΝ» στα μεταλλεία Οίτης: Δούλευε στην βραδινή βάρδια και περίπου και γύρω στις 4.30 τα ξημερώματα, την ώρα που έκανε εργασία γόμωσης εκρηκτικών, αποκολλήθηκε βράχος και τον χτύπησε με αποτέλεσμα να υποστεί πολλαπλά συντριπτικά κατάγματα στο μηρό του δεξιού του ποδιού καθώς και οι γιατροί χρειάστηκε να του ακρωτηριάσουν το δεξί χέρι από τον καρπό. Στην ιδιοκτησία της ΕΛΜΙΝ συμμετέχει και ο εφοπλιστής Ι. Βαρδινογιάννης.

26/10: Ελαφριά τραυματίστηκε 36χρονος λιμενεργάτης στο λιμάνι του Ρεθύμνου, κατά τη διαδικασία φορτοεκφόρτωσης φορτηγού πλοίου.

Νοέμβρης

 

15/11: Τη ζωή του έχασε ένας 56χρονος εργάτης από τη Αλβανία, κατά την εκτέλεση εργασιών σε σπίτι στο Μάζι Κόνιτσας στα Ιωαννίνα όταν έπεσε από σκαλωσιά ύψους 6 μέτρων.

16/11: 42χρόνος εργαζόμενος σε γκαράζ στην Κομοτηνή, τραυματίστηκε πολύ σοβαρά όταν καταπλακώθηκε από άξονα φορτηγού την ώρα που προσπαθούσε να το ανυψώσει. Μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο με σοβαρό κίνδυνο για την ζωή του, αλλά δεν έχουμε καταφέρει να μάθουμε νεότερες πληροφορίες για την κατάσταση της υγείας του.

15-18-19/11: Απανωτά τα ατυχήματα στις ναυτηγοεπισκευαστικές στο Πέραμα και στην Δραπετσώνα: Στις 15 στην δραπετσώνα έσπασε το χέρι του όταν τον χτύπησε λαμαρίνα εργάτης κατά την διάρκεια επισκευών στο πλοίο “ΨΑΡΑ – ΓΚΛΟΡΙ”.
Στις 18 τραυματίστηκε πολύ σοβαρά ο 41χρονος συνάδελφος Γιάννης Καραγιάννης μέλος του συνεργείου «Ηλεκτροϋδραυλική» το οποίο είχε αναλάβει εργασίες στο υπό κατασκευή πλοίο «ΚΥΒΕΛΗ» στο καρνάγιο ΨΑΡΡΟΣ στο Πέραμα όταν έπεσε από μεγάλο ύψος. Την αμέσως επόμενη μέρα τραυματίστηκε και άλλος εργαζόμενος όταν τον στρίμωξε καπάκι αμπαριού σε επισκευαζόμενο πλοίο της ναυτηλιακής MSC.

25/11: Πολύ κοντά στο να πεθάνει έφτασε 55χρόνος εργαζόμενος στην αποκομιδή απορριμάτων στο δήμο Χολαργού. Έπεσε από εν κινήσει απορριμματοφόρο με αποτέλεσμα να χτυπήσει πολύ σοβαρά το στήθος και το κεφάλι του. Στο νοσοκομείο για κάποια λεπτά της ώρας χάθηκαν οι παλμοί του αλλά σώθηκε χάρη στις προσπάθειες των γιατρών.

29/11: Τη ζωή του έχασε ένας 52χρονος εργαζόμενος σε τεχνική εταιρεία της Αθήνας, που έπεσε από ύψος 3 μέτρων. Ο άτυχος άνδρας βρισκόταν στον 1ο όροφο οικοδομής, στην οποία δεν υπήρχε προστατευτικό κιγκλίδωμα.

 

Δεκέμβρης

2/12: Ακόμα ένα θανατηφόρο “ατύχημα”: Ο 53χρονος οικοδόμος Shkurta Jani, τραυματίστηκε θανάσιμα όταν κατά τη διάρκεια εργασιών σε θεμέλια μάντρας, έπεσε σε ράμπα διπλανής οικοδομής.

6/12: Την ζωή του από πτώση έχασε ο 30χρόνος εναερίτης Γιώργος Καφάτος, όταν έσπασε κολόνα της ΔΕΗ στην οποία εκτελούσε εργασίες συντήρησης. Το περιστατικό συνέβη στο Γάζι στην Κρήτη και ο άτυχος εργάτης δούλευε σε εργολαβικό συνεργείο.

Την ίδια μέρα σκοτώθηκε και ο Ιωάννης Τερψίδης, 45 ετών που εργαζόταν ως οδηγός φορτηγού, σε αποθήκη της τεχνικής εταιρείας «ΕΘΝΟΚΑΤ ΑΕ» όταν ανατράπηκε το γερανοφόρο όχημα που οδηγούσε.

18/12: Τραυματίστηκε ελαφρά μετανάστης λιμενεργάτης στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης, κατά την προσπάθεια πρόσδεσης στην προβλήτα του φορτηγού πλοίου “Boxylady”, σημαίας Μάλτας, όταν τον χτύπησε κάβος στο στήθος.

19/12: Τραγικό θάνατο βρήκε ένας 42χρονος εργαζόμενος σε βιομηχανία χάρτου στο Κορωπί εχθές, όταν κατά τη διάρκεια χειρισμού ανυψωτικού μηχανήματος, έχασε τον έλεγχο του κλαρκ, με αποτέλεσμα την πτώση του οχήματος από ράμπα ύψους περίπου ενός μέτρου.

22/12: Εργατικό “δυστύχημα” συνέβη στον Αστακό σε κτίριο υπό κατασκευή.
Ο οικοδόμος, προσπαθώντας να στήσει την σκαλωσιά σε όροφο κτιρίου, έπεσε από αυτή με αποτέλεσμα να τραυματιστεί σοβαρά και λίγες ώρες μετά να αφήσει την τελευταία του πνοή στο νοσοκομείο του Ρίου.

27/12: Συμβασιούχος εργαζόμενος στην καθαριότητα του δήμου Καλαμπάκας, έπεσε από το απορριμματοφόρο με αποτέλεσμα κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις και εσωτερικά αιματώματα. Το κανονικό του πόστο δεν ήταν αυτό και βρέθηκε στο απορριμματοφόρο πρώτη φορά εκείνη την ημέρα προκειμένου να αντικαταστήσει συνάδελφο του.

                                                                             Ιούλης

1/7: Ένταση στα εξάρχεια. Πέσιμο έγινε σε δελτάδες επί της σόλωνος ή επί της ακαδημίας κατά τις βραδυνές ώρες και πέσαν αρκετές κρότου λάμψης.Λίγο αργότερα ομάδα συντρόφων επιτέθηκε με πέτρες στα ματ επί της οδού ναυαρίνου οι οποίοι απάντησαν αμέσως με ρίψη χειροβομβίδων κρότου λάμψης και δακρυγόνα. Λίγο αργότερα κόσμος απο τις καφετέριες και το παρακείμενο πάρκο πήρε στο κυνηγι 4 μηχανές δελτάδων στην οδό κωλέττη. Παρ’ ολα αυτα, άλλες 4 μηχανες διας περασαν κ αυτες αμεσως μετα απο την κωλλετη πηγαίνοντας με χιλια μεσα σε στενο κ με κινδυνο να πατησουν κοσμο και εκτοξεύοντας κρότου λάμψης.

5/7: Κατάληψη της ισπανικής πρεσβείας με απαίτηση την παρέμβαση της ισπανικής κυβέρνησης για την άρση της απαγόρευσης του απόπλου των καραβιών για την Γάζα.

7/7: Η ομάδα « Διεθνές Επαναστατικό Μέτωπο- Συνομωσία Πυρήνων της Φωτιάς- Επαναστατικές Ομάδες Διασποράς Τρόμου-Πυρήνας Εμπρηστικών Καταστροφών» αναλαμβάνει την εύθηνη για τον εμπρησμό, με αυτοσχέδιους εμπρηστικούς μηχανισμούς, 4 οχημάτων της δημοτικής αστυνομίας στο Άλσος Νέας Σμύρνης. Στο κείμενο της ανάληψης γίνεται λόγος για τον τρόπο με τον οποίο έγινε η δράση καθώς και για τον ρόλο που επιτελούν τα σώματα ασφαλείας, κρατικά ή μη. Εξηγούν το σκεπτικό τους πάνω στην σύσταση μιας νέας Συνομωσίας της οποίας είναι μέρος και αυτοί και αφιερώνουν την δράση στον αναρχικό Θ. Μαυρόπουλο.

– Ανάληψη ευθύνης από το «Διεθνές Επαναστατικό Μέτωπο- Συνομωσία Πυρήνων της Φωτιάς Επαναστατικές Ομάδες Διασποράς Τρόμου-Πυρήνας Ανώμαλων – Αιρετικών» για τον εμπρησμό του αυτοκινήτου του δημάρχου Παπάγου, Β. Ξύδη, τα ξημερώματα δευτέρας 4/7.

11/7 Θεαματική η ενέργεια των αγανακτισμένων στη Βέροια εις βάρος του Θανάση Γικόνογλου, βουλευτή ΠΑΣΟΚ Ημαθίας. Έπληξαν την εικόνα του βουλευτή και όχι τον ίδιο. Άγνωστοι, έλουσαν κυριολεκτικά με περιττώματα το αυτοκίνητό του και η εικόνα που προέκυψε ήταν αποκρουστική.

13/7: Η ομάδα «Διεθνές Επαναστατικό Μέτωπο-Συνομωσία Πυρήνων της Φωτιάς-Πυρήνας Luciano Tortuga», αναλαμβάνει την ευθύνη για τον εμπρησμό 12 οχημάτων του Ο.Τ.Ε που βρίσκονταν σε υπαίθριο πάρκινγκ στο Μαρούσι στη συμβολή των οδών Χατζηαντωνίου και Διονύσου. Αφιερώνουν τη δράση στο Θ. Μαυρόπουλο. Στο κείμενό τους αναφέρονται στην πολύμορφη επαναστατική δράση, στη διαμόρφωση επαναστατικής συνείδησης μέσω των αγώνων και στην αποδοχή τους στην πρόταση της «ε.ο. ΣΠΦ» για την έμπρακτη συνέχισή της.

Σεπτέμβρης

9/9: Δημοσιεύεται ανάληψη ευθύνης για την επίθεση στην εμπορική τράπεζα στην οδό Ολυμπιάδος Θεσσαλονίκης, από την ομάδα « Διεθνής Επαναστατική Θεώρηση». Η επίθεση έγινε εν όψει της Δεθ και της εντεινόμενης αστυνομοκρατίας στην πόλη εκείνες τις μέρες. Η δράση αφιερώθηκε σε όλους τους φυλακισμένους αγωνιστές και τους αξιοπρεπείς ποινικούς κρατούμενους.

13/9: Αναλαμβάνει την ευθύνη η ομάδα «κύκλοι παραβατικών» για το εμπρηστικό μπαράζ στις 9/9 και 13/9 στην αντιπροσωπεία της scoda στη Λεωφόρο Μεσογείων και στα καταστήματα mark’s and spencer’s και Benetton που στεγάζονται κοντά στο τμήμα του Ν. Ψυχικού.

20/9: Η «Αναρχοκομμουνιστική Ομάδα Ξάνθης Φορτινο Σαμάνο» επιτίθεται στην ιδιωτική λέσχη του επιχειρηματία Χούτου που με σικέ διαγωνισμούς έχει αναλάβει εδώ και χρόνια τη σίτιση των φοιτητών σε πολλά πανεπιστήμια της χώρας. Η δράση έγινε ενάντια στην εκπαιδευτική κρίση και το ξεπούλημα της δημόσιας παιδείας.

21/9: Δημοσιεύεται ανάληψη ευθύνης για την επίθεση στις 19/9 στην Αγροτική Τράπεζα, στην οδό Παπάφη στην Τούμπα, από την ομάδα «Ανυπότακτοι Πυρήνες Αλληλεγγύης / Διεθνές Επαναστατικό Μέτωπο / Άτυπη Αναρχική Ομοσπονδία». Η ενέργεια έγινε σε ένδειξη αλληλεγγύης στον Γ. Τσάκαλο και Π. Αργυρού για τη βίαιη επίθεση που δέχτηκαν στις φυλακές Δομοκού με πρωτοστάτη τον βασανιστή Κλιάρη, όταν αρνήθηκαν να περάσουν την εξευτελιστική διαδικασία του σωματικού ελέγχου.

(παρά μονάχα θάλασσα και αφεντικά στο πιάτο)

 

Μια μικρή εξιστόρηση της σημασίας που έχει η Δ.Ε.Θ. για την εξουσία.

Η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης ιδρύθηκε το 1925 και άνοιξε τις πύλες της έναν χρόνο αργότερα. Ο εμπνευστής της, Ν.Γερμανός, οραματιστής της ελεύθερης αγοράς, ήθελε να τραβήξει την προσοχή του ξένου Κεφαλαίου στην Ελλάδα που τον καιρό εκείνο είχε μόλις βγει από αλλεπάλληλους επεκτατικούς πολέμους και πλήρωνε το τίμημα της αποτυχημένης Μικρασιατικής Εκστρατείας του Βενιζέλου.
Όπως είναι φυσικό, μια οικονομία κατεστραμμένη όπως η μεταπολεμική Ελλάδα, αποτέλεσε πόλο έλξης για το κεφάλαιο (ντόπιο και ξένο) που βρήκε ανοιχτές τις αγκάλες της τοπικής εξουσίας, ούτως ώστε να λεηλατήσει φυσικούς πόρους και εργατικό δυναμικό. Αυτό που αποτέλεσε η Δ.Ε.Θ την δεδομένη χρονική στιγμή και για δεκαετίες αργότερα, ήταν ένα μεγάλο παζάρι του καπιταλισμού, ώστε να μοστράρει τα νέα του προϊόντα, αλλά και μια ευκαιρία για τους κεφαλαιοκράτες να συνευρεθούν και να υπογράψουν συμφωνίες εκατομμυρίων. Κάθε εμπορική καινοτομία, κάθε νέα εφεύρεση της αγοράς προβαλλόταν σε πρώτη θέα στην Δ.Ε.Θ. ως «άλλο ένα επίτευγμα της επιστήμης» που θα έκανε τη ζωή των ανθρώπων «ευκολότερη και πιο ευχάριστη», όπως το πρώτο τρακτέρ και η πρώτη εκπομπή τηλεοπτικού σήματος, και βέβαια, την τσέπη των αφεντικών να ξεχειλίζει από δολάρια, λίρες φράγκα και δραχμές. Όσο για τους εργαζόμενους σε αυτήν; Ίσως να ήταν σκόπιμο να γραφτεί ένας κατάλογος με όλα τα «εργατικά ατυχήματα» που έχουν συμβεί από το 1926 έως σήμερα τις 15 αυτές ημέρες της Έκθεσης, αλλά λόγω έλλειψης χώρου δεν θα το αποτολμήσουμε.

Πολιτικά, τώρα, η Έκθεση έχει σταθεί δίκοπο μαχαίρι στα χέρια της εξουσίας. Η δημιουργία της και μόνο είχε δώσει τεράστιο πολιτικό κύρος στον «εθνάρχη» Βενιζέλο, αφού θεωρούνταν ως ένα γεγονός που έβαζε την Ελλάδα και κυρίως την ήδη εμπορική μεγαλούπολη Θεσσαλονίκη ακόμη βαθύτερα στον εμπορικό καπιταλιστικό χάρτη. Ο Βενιζέλος μάλιστα ήταν αυτός που καθιέρωσε και τον θεσμό της ετήσιας ομιλίας του Πρωθυπουργού στην Δ.Ε.Θ., μετά Βαΐων και κλάδων, με αφετηρία το 1928 . Ένας άλλος «εθνάρχης», ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, χρησιμοποίησε την πρώτη εκπομπή τηλεοπτικού σήματος για το πολιτικό του όφελος το 1960, με το περίφημο διάγγελμά του προς τον λαό της Β. Ελλάδος, μερικά μόλις λεπτά μετά την (υποτυπώδη έστω) ύπαρξη ελληνικής τηλεόρασης, κάνοντας έτσι όσο το δυνατόν πιο ξεκάθαρο το για ποιον δούλευε εν τέλει αυτή η εμπορική και βιομηχανική πρόοδος που ευαγγελιζόταν με την Δ.Ε.Θ. Δεκατέσσερα χρόνια μετά θα επέστρεφε ως εθνοσωτήρας την ημέρα των εγκαινίων της Δ.Ε.Θ. από την «εξορία» που ο ίδιος είχε θέσει τον εαυτό του στα σαλόνια της Ευρώπης, με ένα νέο «διάγγελμα».

Άλλα παιχνίδια της εξουσίας με γήπεδο την Δ.Ε.Θ. ήταν οι πολιτικές ομιλίες του «Σοσιαλιστή» Α. Παπανδρέου το 1985, αλλά και του γιου του, του πολυαγαπημένου μας Γιωργάκη 14 χρόνια μετά, απ’ όπου και διαβεβαίωνε άπαντες πως «λεφτά υπάρχουν», ξεχνώντας βέβαια να αναφέρει, για ποιους, από ποιους και σε ποιους. Τόσο γι’ αυτόν, όσο και για τον προκάτοχό του Κωστάκη, η ομιλίες τους στην Δ.Ε.Θ. δεν θα είναι ιδιαίτερα επικερδείς, αφού ο μεν Παπανδρέου διαψεύστηκε για τους πολιτικαντισμούς του από την ημέρα που ανέλαβε την Πρωθυπουργία, ο δε Καραμανλής είδε την δημοτικότητά του να εξατμίζεται μέσω των λάθος χειρισμών του στην συγκεκριμένη ομιλία. Βλέπουμε λοιπόν πως για την εξουσία του κεφαλαίου η Δ.Ε.Θ. είναι ένα εξαιρετικό πανηγύρι γνωριμιών κι συναλλαγών, ενώ για την εκάστοτε πολιτική σκηνή είναι κυρίως ένας στίβος εξουσιαστικής διαμάχης.

Ενώ η μπίζνα πάει σύννεφο και δουλειές εκατομμυρίων βρίσκουν αφετηρία στην Δ.Ε.Θ., η πολιτική ηγεσία την χρησιμοποιεί για να βγάλει τα συμπεράσματά της, να επαναπροσδιορίσει την εικόνα της και να βγει κερδισμένη από το σούσουρο.όχι πάντα με την ίδια επιτυχία βέβαια.

Δ.Ε.Θ. και ριζοσπαστικό κίνημα

Είδαμε λοιπόν τη σημασία που έχει η Δ.Ε.Θ. για την πολιτική και την οικονομική εξουσία, ας εξετάσουμε τώρα την αντίπαλη πλευρά. Πως έχει διαχειριστεί το ριζοσπαστικό κίνημα όλα αυτά τα χρόνια την ύπαρξη της και τι έχει ή δεν έχει καταφέρει.
Σίγουρα κανένας ριζοσπάστης (αναρχικός, αντιεξουσιαστής, κομμουνιστής) δεν μπορεί να ξεχάσει τα εγκαίνια της Δ.Ε.Θ. το 1967, μερικούς μόλις μήνες μετά το πραξικόπημα, όταν μια ομάδα αντιστασιακών, που κατάφερε να μην γίνει αντιληπτή από τους μπάτσους κατά ην διάρκεια της τελετής, έκοψε την παροχή ηλεκτρικού ρεύματος και η αίθουσα βυθίστηκε στο σκοτάδι.
Η πράξη αυτή του άμεσου σαμποτάζ έχει μείνει χαραγμένη στην μνήμη του ριζοσπαστικού κινήματος γιατί αποτελεί μια από τις πιο δυναμικές πράξεις αντίστασης με το υπάρχον, στα πλαίσια της Δ.Ε.Θ. Οι σαμποτέρ στόχευαν όχι μόνο τους χουντικούς αντιπροσώπους, αλλά πολύ περισσότερο στην σχέση πολιτικής εκμετάλλευσης του πανηγυριού αυτού που ήθελε να κληρονομήσει η δικτατορία από τους προγόνους της, προς όφελός της. Ήθελαν να καταδείξουν ότι δεν υπήρχε περίπτωση το καθεστώς να αποκομίσει μια περίοδο κοινωνικής συναίνεσης μέσω της αυτοπροβολής του στην Δ.Ε.Θ.

Η αλήθεια είναι ότι η μέρα των εγκαινίων της Δ.Ε.Θ. έχει πλέον πάρει τον χαρακτήρα της επετειακής μάζωξης όλων των πολιτικών φορέων σε μια διαμαρτυρία που σπάνια ξεφεύγει από την κλίμακα της ειρηνικής πορείας. Μπορεί στο παρελθόν κάποια δυναμικά κομμάτια του ριζοσπαστικού κινήματος να έχουν έρθει σε σύγκρουση με τις δυνάμεις καταστολής την ώρα της πορείας αλλά σπάνια αυτό έχει οδηγήσει σε κάτι βαθύτερο το οποίο να είναι ικανό να διαταράξει τις κοινωνικές σχέσεις. Παρ’ όλα αυτά και με τις τελευταίες κοινωνικές αναταραχές, η φετινή Δ.Ε.Θ. αποτέλεσε για αρκετό κόσμο ένα έδαφος ριζοσπαστικοποίησης. Κομμάτια της κοινωνίας με συντηρητικά χαρακτηριστικά, όπως οι ταξιτζήδες, κατέβηκαν στον δρόμο με συγκρουσιακές διαθέσεις, όπου και ζυμώθηκαν με κάποια εξεγερσιακά κομμάτια της πορείας στην πράξη. Επιπλέον, τα μεγαλόπνοα σχέδια των αγανακτισμένων για αποκλεισμό της Δ.Ε.Θ. μπορεί να εξανεμιστήκαν επί του πρακτέου από την έλλειψη κόσμου και την καταστολή, όμως έδωσαν ενδείξεις πως υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι σκέφτηκαν με χαρακτηριστικά ανταγωνιστικά προς τους φορείς της εξουσίας.

Φυσικά, δεν έλειψαν και τα κομμάτια εκείνα του κόσμου που ξεπέρασαν κάθε όριο συντήρησης ως προς τις κινήσεις τους, όπως αυτά των φοιτητικών συλλόγων και διάφορων αριστερών οργανώσεων με ιδιαίτερα επαναστατικό λόγο, αλλά δυστυχώς με πολύ φτωχικές διαθέσεις ως προς την δράση. Και είναι άξιο να απορεί κανείς πως ένα εν δυνάμει ριζοσπαστικό κομμάτι, αυτό της φοιτητικής νεολαίας, το οποίο μάλιστα αυτόν τον καιρό είναι κι στο στόχαστρο πολιτικών παιχνιδιών, σέρνεται τόσο εύκολα στον δρόμο της συντήρησης επί του πρακτέου.

 

Η στρατηγική καταστολής  και η σημασία της

Την ημέρα των εγκαινίων της Δ.Ε.Θ. η πόλη μοιάζει να περιέρχεται σε ένα άτυπο καθεστώς πολιορκίας. Μπάτσοι καταφθάνουν, από την πρωτεύουσα κυρίως, πολλαπλασιάζοντας έτσι τις δυνάμεις καταστολής στην πόλη, ενώ τα ειδικά κλιμάκια όλων των υπηρεσιών πάνε κι έρχονται ανάλογα με την αποστολή τους. Η Δ.Ε.Θ. περικυκλώνεται από τους φρουρούς σαν άλλες Βερσαλλίες που ετοιμάζονται να δεχτούν την επίθεση του λαού ενώ τα καθεστωτικά ΜΜΕ δημιουργούν μέρες πριν το γνωστό κλίμα τρομοϋστερίας. Το μήνυμα είναι σαφές: καθίστε φρόνιμοι σπίτι σας, διαφορετικά θα βρεθείτε αντιμέτωποι με τον νόμο. Μπατσοπερίπολοι κάνουν προληπτικές προσαγωγές και μπουκάρουν σε σπίτια ατόμων χωρίς δικαιολογία. Ακόμη και η ίδια η μορφολογία της Δ.Ε.Θ., ενός χώρου περιφραγμένου και αυστηρά φυλασσόμενου, έρχεται για να ολοκληρώσει την όλη εικόνα.

 Η Διεθνής Έκθεση αποτελεί ένα φρούριο του κεφαλαίου και της εξουσίας και πρέπει να περιφρουρηθεί με κάθε μέσο. Και επειδή για αυτό το φρούριο οι 15 αυτές μέρες είναι ημέρες έκτακτης ανάγκης, το άτυπο στρατιωτικοδημοκρατικό καθεστώς νομιμοποιείται. Αλλά νομιμοποιείται σε όλες του τις εκφάνσεις. Έτσι από την καθημερινότητα του μπάτσου στην γωνία περνάμε στην εικόνα του μπάτσου κάτω από το σπίτι, πίσω από την κουρτίνα, κάτω από το γραφείο, δίπλα στο κομοδίνο… Τις ημέρες αυτές όλοι είναι ύποπτοι και εν δυνάμει τρομοκράτες.

Το θέμα είναι για πόσο καιρό ακόμη η εξουσία θα παίζει το παιχνίδι της «οχυρωμένης πόλης» μόνο τις 15 αυτές μέρες. Πότε θα δούμε την αστυνομοκρατία να μετατρέπεται σε δημοκρατική στρατοκρατία και με επίσημο βούλευμα. Σίγουρα η αρχή θα γίνει όταν κάποιοι από τους φόβους τους, που τους οδηγούν σε αυτήν την κατάσταση, θα αρχίσουν να γίνονται πραγματικότητα. Όταν το μαστίγιο θα βρει κόκκαλο και η τσακισμένη πλάτη θα ανασηκωθεί, να είμαστε σίγουροι και έτοιμοι για την ανταλλαγή του μαστιγίου με τη διόπτρα του πυροβόλου. Γιατί αυτή η ανταλλαγή θα γίνει με την ίδια ευκολία που το καρότο που κρεμόταν στην μπροστινή πλευρά εξαφανίστηκε.

Το θέμα είναι: εμείς ακόμη θα σκύβουμε το κεφάλι;

“Ας μας πουν γιατί είναι γεμάτος καρκίνο ο καλαμάς και ότι ποτίζεται από αυτόν. Ας μας πουν στο δέλτα του Καλαμά, περιοχή νατουρα, ποιος χτίζει τουριστικές επιχειρήσεις. Ποιος έφαγε τα λεφτά του παγοδρομίου Ηγουμενίτσας, 100 χιλιάδες ευρώ. Ποιός δήμαρχος έκοψε στα μπουζούκια “αστέρια” 7000ευρώ τιμολόγιο στο όνομα του δήμου για λουλούδια στη φοβερή καλλιτέχνιδα Πέγκυ Ζήνα. Γιατί ο δήμος Ηγουμενίτσας είναι 8 εκ.ευρώ χρεωμένος και οι υπάλληλοι του δήμου απλήρωτοι από το 2008. Γιατί ο δήμος Φιλιατίου είναι 3 εκ.ευρω χρεωμένος από τζόγο. Γιατί στείλαν τους μπράβους λίγο πριν γίνει δήμαρχος στον Κατσινο όταν είπε στο ΔΣ του δήμου ποιοι προύχοντες της πόλης εμπορεύονται την πρέζα. Γιατί όποιος αντιστέκεται του στέλνουν τους φασίστες ή τους μπράβους να τον χτυπήσουν με την κάλυψη των μπάτσων. Γιατί, γιατί, γιατί… Μα γιατί για όλα φταίνε οι μετανάστες.”

Μερικές ενδιαφέρουσες πληροφορίες από κάποιον σύντροφο που μας ενημέρωνε μέσω του indymedia στα τέλη Ιούλη για την κατάσταση στην πόλη της Ηγουμενίτσας.

Οι πληροφορίες μας είναι λίγες, καθώς η κατάσταση θάβεται κανονικά. Αυτό είναι το τρίτο στη σειρά άρθρο σε αυτό το έντυπο για την κατάσταση στην πόλη που έχει κηρύξει πόλεμο στους μετανάστες. Ο αποκλεισμός των μεταναστών στο βουνό που προυπήρχε ο καταυλισμός τους δε φαίνεται να έχει λήξει. Υπολογίζουμε πως στα τέλη Σεπτέμβρη συμπληρώνονται κοντά 110 ημέρες κρατικής και παρακρατικής βίας και αποκλεισμού από τα είδη πρώτης ανάγκης. Στις 22/8 ενημερωθήκαμε πως: “Τα άτομα πλέον που έχουν απομείνει είναι 20 οι οποίοι όταν τους αντικρίσει κανείς θυμίζουν φωτογραφίες από Άουσβιτς. Πριν τέσσερις μέρες στις 7 το πρωί σε ντου ασφαλιτών υπήρξαν ξυλοδαρμοί”. Την ίδια ημέρα “στις 6 το πρωί οι ασφαλίτες αξιοποιώντας πληροφορίες του ρουφιάνου από το Σουδάν που ήταν κι αυτός στο βουνό κάναν ντου σε ομάδα Κούρδων. Τους αντιλήφθηκε ο σκύλος Εντερ όπου είναι 2 χρόνια στον καταυλισμό και άρχισε να τους γαβγίζει. Οι μπάτσοι του φυτέψανε 2 σφαίρες και τον σκότωσαν και συνέλαβαν 3 Κούρδους. Οι ίδιοι οι μπάτσοι που διέδιδαν ψεύτικες φήμες στη πόλη ότι οι μετανάστες σαν βάρβαροι τρώνε σκυλιά (είναι σαφώς ένα γελοίο ψέμα!) αποδείχτηκε ότι οι μπάτσοι τρώνε σκύλους με τα 45άρια τους! Τέλος, οι μπάτσοι έχουν μαζέψει τον ρουφιάνο τους στο λιμεναρχείο γιατί κινδύνευε η σωματική του ακεραιότητα από τη λαϊκή δικαιοσύνη που θα του αποδιδόταν σαν ρουφιάνος που ήτανε”. Σύντροφοι επίσης φιλοξένησαν ένα κούρδο μετανάστη με πολύ σοβαρά προβλήματα υγείας και φρόντισαν για την περίθαλψή του: “επικοινώνησαν μαζί μας γιατροί του κόσμου, μετά από δική μας επικοινωνία με την ύπατη αρμοστεία και έτσι οι γιατροί του κόσμου στην Ηγουμενίτσα, ήρθαν και συνοδέψαμε τον Σαλί στο νοσοκομείο Φιλιατών”. Αργότερα πληροφορηθήκαμε πως 4 μετανάστες που έχουν συλληφθεί εδώ και 6 μήνες και κατηγορούνται για σύσταση συμμορίας, οπλοκατοχή και επίθεση στην αστυνομία απειλούνται με ποινές 2 έως 7 ετών : “Κατά τη διάρκεια του 6μήνου κρατήθηκαν στις φυλακές στο φιλιάτι, μεταφέρθηκαν Γιάννενα και μερικοί στο αλλοδαπών στην Αθήνα. Λέμε μερικοί γιατί η τύχη των δύο αγνοείται στα κολαστήρια της αστικής δικαιοσύνης. Επίσης ένας από τους μετανάστες από παλαιστίνη έκανε απόπειρα αυτοκτονίας και τον μετέφεραν σε ψυχιατρείο.”

Στο στόχαστρο όμως μπαίνουν και οι αλληλέγγυοι: “Υπενθυμίζουμε την τελευταία ανάρτηση-καταγγελία που είχε γίνει στο 892fm.blogspot.com απο μη υπαρκτό, όπως αποδείχτηκε πρόσωπο, Σταματία Ξενοπούλου, η οποία συκοφαντούσε συντρόφισσα- γιατρό του Κέντρου Υγείας Ηγ/τσας, με την κατηγορία ότι ζήτησε «φακελάκι» 20 ευρώ για να συνταγογραφήσει φάρμακα στη μητέρα της. Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, μετά από μήνυση που έγινε, αποδείχθηκε πως το πρόσωπο αυτό είναι ανύπαρκτο, ενώ μετά από κάποιες «κουβέντες» που έγιναν, ο ρουφιάνος διαχειριστής του blog διέψευσε τη σχετική ανάρτηση με μία καινούργια στην οποία αναγνώριζε και το έργο της γιατρού στο δήμο!!! Αφού είχε ήδη δημοσιεύσει κάτι μη διασταυρωμένο. Την επόμενη μέρα Τετάρτη 29-6, η γιατρός δέχεται επίσκεψη στο γραφείο της, από δύο μετανάστες (οι οποίοι συμπεριλαμβάνονται στους 23 μετανάστες που πήραν ροζ κάρτα, μέσω δικηγόρων της οργάνωσης «αιτημα», και οι οποίοι μένουν σε ένα ξενοδοχείο έξω από την πόλη). Εκμεταλευόμενη την 2ωρη άδεια της, αποφάσισε να βγει προς τα έξω μαζί με τους δύο μετανάστες, όταν βλέπει ξαφνικά στην έξοδο του Κ.Υ. δύο μπάτσους να κατευθύνονται προς αυτήν. Ενώ της μιλούν επιθετικά, με άσχημο τρόπο, την υποχρεώνουν να γυρίσει τους μετανάστες πίσω στο ξενοδοχείο παρ’ όλο που διαπιστώνουν (αν και εννοείται πως γνωρίζουν ήδη) πως τα παιδιά έχουν ροζ κάρτες. Φυσικά η γιατρός τους αγνόησε και αυτοί αρκέστηκαν στο να την παρακολουθούν από απόσταση. Στο μεταξύ, υπήρξαν περιστατικά πεσίματος μπάτσων σε συντρόφους και αλληλέγγυους, απειλές, καθώς και ένα περιστατικό όπου ξεκρεμάστηκε ένα πανό από την πόλη, γράφτηκε από την πίσω πλευρά «αλήτες κουμμούνια θα γίνετε σαπούνια», το οποίο βρέθηκε το πρωί κρεμασμένο έξω από σπίτι αριστερού”, αργότερα, αφού όλες οι υπόλοιπες προσπάθειες κρίθηκαν άκαρπες, κυκλοφόρησαν στην πόλη τρικάκια με τη φωτογραφία της γιατρού συνοδευόμενη από συκοφαντικό κείμενο για το πρόσωπό της.

Ωστόσο αυτή η ακρότητα διαχέεται σιγά σιγά και σε άλλες γωνιές αυτής της χώρας. “Στις 29/6 -και ενώ χιλιάδες διαδηλωτές συγκρούονταν με τις δυνάμεις καταστολής, οι οποίες με απίστευτη βαρβαρότητα επιχείρησαν να διαλύσουν την απεργιακή συγκέντρωση στο Σύνταγμα και στους γύρω δρόμους- στα Κάτω Πετράλωνα, στο ΙΚΑ, δύο μετανάστες έπεσαν θύματα φασιστικής επίθεσης με αποτέλεσμα να μεταφερθούν αιμόφυρτοι στο νοσοκομείο. Πριν λίγες ημέρες, πάλι στα Πετράλωνα, Πακιστανοί μετανάστες δέχτηκαν ρατσιστική επίθεση στο σπίτι τους, ενώ κοιμόντουσαν.” Αυτά γράφτηκαν στα μέσα Σεπτέμβρη από συντρόφους του στεκιού αντίπνοια. Ολόκληρο το κείμενό τους εδώ .
Το σαββατοκύριακο 10 με 11/9 οργανώθηκε ρατσιστικό πογκρόμ στον Ασπρόπυργο στην Αθήνα. Η ομάδα των φασιστών οπλισμένη με ρόπαλα και μαχαίρια, ακόμη και περίστροφο χρησιμοποίησαν, έστησε καρτέρι στον ΕΘΕΛ ξυλοκοπώντας Πακιστανούς, ακινητοποίησε ένα λεωφορείο κάνοντας το ίδιο και εισέβαλλε σε σπίτια καταστρέφοντας και λεηλατώντας τα. Συνολικός απολογισμός είναι 35 τραυματίες, 4 εξ’ αυτών σοβαρά, και δεκάδες λεηλατημένα σπίτια. Μάλιστα όταν ένας μετανάστης κατευθύνθηκε προς το αστυνομικό τμήμα με το αυτοκίνητό του για να καταγγείλει το περιστατικό οι φασίστες τον καταδίωξαν και του επιτέθηκαν ακριβώς έξω από το τμήμα με την ανοχή της αστυνομίας. Στις 23/9 τα 1000 άτομα που συμμετείχαν σε αντιφασιστική συγκέντρωση δέχτηκαν την επίθεση φασιστών, συνέχισαν όμως την πορεία τους προς το τμήμα και σε όλη την γειτονιά. Τις ημέρες του πογκρόμ συνέβησαν ανάλογες επιθέσεις και στις περιοχές του Αγ. Παντελεήμονα, Αγ. Αναργύρων και Ρέντη με ανάλογη μεθοδολογία που είχαν σαν αποτέλεσμα τον τραυματισμό δεκάδων μεταναστών και τον εμπρησμό ενός μουσουλμανικού χώρου λατρείας. Φαίνεται ξεκάθαρα πως αυτές οι επιθέσεις δεν συνέπεσαν τυχαία αλλά ήταν οργανωμένες. Να σημειώσουμε τέλος πως ανα τακτά χρονικά διαστήματα γίνονται επιθέσεις και εμπρησμοί σε σπίτια μεταναστών σε όλη την Αθήνα, πράγμα που πέρα από τις ευνοϊκές για την προπαγάνδα τους καταστάσεις, οι ακροδεξιοί εκπαιδεύουν πολιτοφυλακή, εξοικειωμένη και με αντάρτικες μεθόδους.

 Το γλύψιμο στα αφεντικά τέτοιες περιόδους είναι και αυτή μια στάση που μπορεί να έχει κανείς μπροστά στον εκβιασμό της εργασίας.
Ο ατομισμός και ο “μέχρι εκεί που δεν πάει” φιλοτομαρισμός κάποιες φορές μπορεί και εκφράζεται ανοιχτά και συλλογικά, όσο και αν ακούγεται αντιφατικό, από ομάδες ετερόκλητων ανθρώπων που το μοναδικό κοινό πράμα που χρειάζεται να υπάρχει στα κεφάλια τους είναι ο (με ή χωρίς εισαγωγικά) κώλος τους. Στα δύσκολα αυτό εκφράζεται με άχαρο τρόπο και αντιφατικό, γιατί τροφή του εγωϊσμού είναι κυρίως ο φόβος (βλέπε αγανακτισμένους φοιτητές ενάντια στις καταλήψεις). Σε συνδυασμό με την παράνοια της εποχής μερικές φορές τα αποτελέσματα είναι αηδιαστικά. Όπως στην περίπτωση του Ιανού από τον περασμένο Ιούνη στη Θεσσαλονίκη.

Μετά τη μη πληρωμή των προσαυξήσεων για κυριακάτικη εργασία από τα βιβλιοπωλεία “Ιανός” και την κινητοποίηση εργαζόμενου για την καταβολή τους, η εταιρία τον μετέθεσε δυσμενώς, το Σωματείο Βιβλίου-Χάρτου παρενέβη έξω από το κεντρικό κατάστημα και τότε 43 συνάδελφοί του υπέγραψαν το εξής κείμενο:

Εμείς, οι εργαζόμενοι του Ιανού, οι πραγματικοί εργαζόμενοι στο χώρο του βιβλίου, σας διαβεβαιώνουμε ότι είμαστε υπερήφανοι που εργαζόμαστε σε αυτήν την επιχείρηση. Νιώθουμε δε, ιδιαίτερα τυχεροί που σε τέτοιες συνθήκες πραγματικής εργασιακής τρέλας, που οι μισοί Έλληνες δεν εργάζονται και από αυτούς που εργάζονται οι μισοί δεν πληρώνονται, εμείς ανήκουμε στην “προνομιακή” ομάδα εργαζομένων που έχουν σταθερή, αμοιβόμενη με βάση τη συλλογική σύμβαση (πολλές φορές και πάνω από αυτή), ασφαλισμένη και εξοφλημένη στην ώρα που έχει συμφωνηθεί, εργασία. Σε όλα αυτά προσθέστε το σεβασμό που δείχνει η επιχείρηση στις προσωπικότητες μας, στις ιδιαιτερότητες της καθημερινής μας ζωής και την ελευθερία λόγου και έκφρασης που έχουμε στο χώρο της εργασίας μας.

Μετά από αυτά μπορείτε πολύ εύκολα να καταλάβετε ποιους έχουμε δίπλα μας και ποιοι στέκονται απέναντί μας.

Με μεγάλη εκτίμηση και με την υπόσχεση ότι θα συνεχίσουμε να σας εξυπηρετούμε με χαμόγελο.
Οι πραγματικοί εργαζόμενοι στο χώρο του βιβλίου.
Οι εργαζόμενοι του Ιανού.
ΑΝΕΝΤΑΧΤΟΙ, ΦΙΛΟΤΙΜΟΙ & ΠΑΝΤΑ ΠΛΗΡΩΜΕΝΟΙ

Ιούνιος

2/6: Θανατηφόρο εργατικό “ατύχημα” στο εργοτάξιο κατασκευής του δρόμου Αμβρακίας – Ακτιο έξω από τη Βόνιτσα: Νεκρός είναι ο 52χρονος Θεόδωρος Γαλανός που εργαζόταν ως οδηγός. Ο άτυχος εργάτης σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια της εργασίας του όταν χτυπήθηκε από άλλο μηχάνημα του εργοταξίου και ενώ βρισκόταν πίσω από την καρότσα του φορτηγού.

Ιούλιος

6/7: Ένα ακόμη θανατηφόρο εργατικό “ατύχημα” έγινε στην Κύθνο. Ο  Χρήστος Σαλαγιάννης, 31 χρόνων, υπέστη ηλεκτροπληξία κατά την εκτέλεση εργασιών συντήρησης σε αντλιοστάσιο πισίνας, στην περιοχή Αντώνηδες της Κύθνου.

8/7:Ο Γιώργος Λιούγκος, εργαζόμενος σε εργολαβία, έσπασε το πόδι καθώς παραπάτησε στην προσπάθειά του να προφυλαχτεί από την εκτόνωση (λάβα καυτού μετάλλου 1.000 και πλέον βαθμών) σε ηλεκτροκάμινο.

12/7: Ακόμα ένα “ατύχημα” με θύμα έναν  οδηγό φορτηγού μεταφοράς οικοδομικών υλικών. Ο  53χρόνος Γεώργιος Κασσωτάκη  στην περιοχή Τρία Μοναστήρια Ρεθύμνου εκτελούσε εργασίες κατασκευής ενός τοιχίου στην περιοχή, όταν βρισκόμενος στο πίσω μέρος του φορτηγού βαρέους τύπου, προκειμένου να ξεφορτώσει τα υλικά, η πόρτα έπεσε και τον πλάκωσε με αποτέλεσμα να του σφηνωθεί γάντζος στην κρανιακή χώρα.

14/7: Κατά τη διάρκεια εργασιών συντήρησης,  27χρονος οικοδόμος στα Χανιά, μέλος  συνεργείου, τραυματίστηκε όταν τον πλάκωσε μπετονιέρα με αποτέλεσμα να τραυματιστεί σοβαρά στη σπονδυλική στήλη.

-Στο Δήμο Μεταμόρφωσης. Συμβασιούχος, 55χρονος, που δούλευε μόλις δύο βδομάδες έπεσε από το απορριμματοφόρο κατά τη διάρκεια αποκομιδής νωρίς το πρωί, μ αποτέλεσμα ήταν να χτυπήσει σοβαρά στο κεφάλι

22/7:Ο Χαράλαμπος Βλάχος, 45 χρονών και πατέρας τριών παιδιών, σκοτώθηκε χτες το μεσημέρι, όταν κατά τη διάρκεια εργασιών, προκλήθηκε ισχυρή έκρηξη στη δεξαμενή του λεβητοστασίου Τηλεθέρμανσης, κάτω από την 5η μονάδα του ΑΗΣ Αγίου Δημητρίου στην Κοζάνη.
Ο νεκρός εργάτης, δούλευε σε εργολάβο που είχε αναλάβει για λογαριασμό της Δημοτικής Επιχείρησης Ύδρευσης Αποχέτευσης Κοζάνης.

-Εργαζόμενος στην εκτυπωτική εταιρεία ΑΦΟΙ ΒΛΑΧΟΥ, “έχασε” τρία δάχτυλα του χεριού του και μόνο κατά τύχη γλίτωσε από τα χειρότερα.  Όπως έγινε γνωστό είναι το δεύτερο «ατύχημα» μέσα σε λίγους μήνες, στην ίδια μηχανή…

25/7:Φριχτό θάνατο βρήκε χτες το μεσημέρι 40χρονος οικοδόμος που δούλευε σε νεοαναγειρόμενη οικοδομή στην Κέρκυρα. Ο Χρήστος Καρύδης, που δούλευε σε εργασίες εκσκαφής θεμελίωσης, καταπλακώθηκε από τεράστιο όγκο χωμάτων που υποχώρησαν με αποτέλεσμα να τραυματιστεί θανάσιμα.

27/7:  Ο Παύλος Δημητριάδης, 33 χρονών, ηλεκτρολόγος αρχιτεχνίτης, χτυπήθηκε από 20.000 volt, την ώρα της δουλειάς στο ορυχείο του Νότιου Πεδίου στην Πτολεμαΐδα.

Αύγουστος

11/8: Δύο ηλεκτροτεχνίτες υπάλληλοι της ΔΕΗ στο Ηράκλειο τραυματίστηκαν κατά τη διάρκεια εργασιών σε καλώδιο, με αποτέλεσμα ο ένας να υποστεί σοβαρά εγκαύματα και ο άλλος ελαφρότερα.
17/8:  Ο 62χρονος Κυριάκος Παπαδημητρίου, εργάτης καθαριότητας, με σύμβαση αορίστου χρόνου, στο Δήμο Κορίνθου, έπεσε από το πίσω μέρος του απορριμματοφόρου κατά τη διάρκεια αποκομιδής απορριμμάτων με αποτέλεσμα να τραυματιστεί θανάσιμα.

18/8: Ο 30χρονος Παντελής Κογεράκης, ο οποίος εργαζόταν σε συνεργείο εργολάβου στο πρόγραμμα δακοκτονίας, έχασε τη ζωή του όταν καταπλακώθηκε από το τρακτέρ που οδηγούσε ψεκάζοντας  ελιές. Το περιστατικό σημειώθηκε κοντά στο χωριό Μύρθιος του Δήμου Ρεθύμνου.

19/8: 51χρονος λιμενεργάτης, τραυματίστηκε  στο Λιμάνι του Ηρακλείου κατά την διάρκεια φορτοεκφόρτωσης εμπορευματοκιβωτίων από Φ/Γ πλοίο.

29/8:Την τελευταία στιγμή γλίτωσε  42χρονος ναύτης μέλος του πληρώματος του επιβατηγού – οχηματαγωγού πλοίου «SUPER FERRY 2» . Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας απόπλου του πλοίου από το λιμάνι της Μυκόνου έσπασε ο κάβος με αποτέλεσμα να χτυπήσει το ναυτεργάτη προκαλώντας του κάταγμα κνήμης του αριστερού του ποδιού.

-Τραγικό θάνατο βρήκαν δύο αλλοδαποί εργάτες Πακιστανικής καταγωγής, στα Δένδρα Τυρνάβου, όταν καταπλακώθηκαν από τρακτέρ ενώ εκτελούσαν εργασίες.  Άλλες λεπτομέρειες όπως τα ονόματα τους πιθανόν δεν θα γίνουν ποτέ γνωστές.

30/8: Τη ζωή του έχασε ένας ακόμη εργάτης, κατά τη διάρκεια εργασιών στη Μονή Χρυσοβαλάντου στη Λυκόβρυση Αττικής. Ο Χρήστος Τασιούδας τραυματίστηκε θανάσιμα όταν εξερράγη δοχείο διαστολής σύνδεσης δικτύου αντλίας νερού από γεώτρηση στο χώρο της Μονής.

31/8: Στην ΔΕΗ τα ατυχήματα δεν σταματάνε. Μέσα στην ίδια μέρα σκοτώθηκε ο 50χρονος Ιωάννης Παπανικολάου, στο ορυχείο του Νότιου Πεδίου στην Πτολεμαΐδα. Ο εργάτης καταπλακώθηκε από τόνους χώματος κατά την διάρκειά χωματουργικών εργασιών. Λίγες ώρες νωρίτερα στην Πάτρα κατά τη διάρκεια εργασιών στον υποσταθμό «Υ/Σ Πάτρα ΙΙΙ», σημειώθηκε ατύχημα, με αποτέλεσμα να υποστεί σοβαρά εγκαύματα ο 40χρόνος  ηλεκτρότεχνίτης Γεώργιος Κουρκούτας.

 

 

Σύμφωνα με πηγές της αντιπολίτευσης στο Μπαχρέϊν, ο 14χρονος Αλί Τζαβάντ Αχμέτ δολοφονήθηκε στις 31 Αυγούστου από ρίψη δακρυγόνου των κρατικών δυνάμεων ασφαλείας, κατά τη διάρκεια επεισοδίων εναντίον του καθεστώτος, κοντά στην πετρελαιοπαραγωγή πόλη Σίτρα.

Συνολικά πάνω από 30 άτομα έχουν δολοφονηθεί απ' το Φλεβάρη, όταν το κύμα εξεγέρσεων στις αραβικές χώρες συνεπήρε και το μικρό νησί του αραβικού κόλπου. Καθημερινά σημειώνονται νυχτερινές συγκρούσεις στους δρόμους, όπως επίσης διεξάγονται και έκατακτα στρατοδικεία με εκατοντάδες, ήδη καταδικασθεντες.

 

από breakthechains.info