Τα Indymedia ξεκίνησαν στα τέλη Νοεμβρίου του 1999, για να επιτρέψουν στους συμμετέχοντες στο “κίνημα κατά της παγκοσμιοποίησης” να μπορούν να ενημερώνουν σχετικά με τις διαμαρτυρίες κατά τη διάσκεψη του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου που έλαβε χώρα στο Seattle στην Washington, και να λειτουργούν ως εναλλακτική πηγή ενημέρωσης. Έως το 2002, υπήρχαν 89 τοπικά indymedia που είχαν εξαπλωθεί σε όλο τον κόσμο μεταξύ των 31 χωρών και σε 6 ηπείρους. Μέχρι τον Ιανουάριο του 2006, το δίκτυο Indymedia είχε αυξηθεί σε ότι είναι σήμερα: πάνω από 150 Indymedia , τα οποία λειτουργούν αυτόνομα το ένα από το άλλο, υπάρχουν σε όλο τον κόσμο.
Η λειτουργία των Indymedia βασίζεται στην δημοσίευση ειδήσεων από τους ίδιους τους χρήστες της ιστοσελίδας, όπως αυτοί την βίωσαν χωρίς την μεσολάβηση ειδικών της πληροφόρησης και ακόμα χωρίς τις οικονομικές και πολιτικές εξαρτήσεις των Μ.Μ.Ε..
Και από ότι φαίνεται αυτό δουλεύει. Ενδεικτικά, ο φόνος του Α. Γρηγορόπουλου τον περασμένο Δεκέμβρη είχε γραφτεί στο Indymedia σε λιγότερο από μισή ώρα από την στιγμή που έγινε. Από την αρχή της λειτουργίας του το 2001, έχει καταφέρει να είναι το Indymedia με την την μεγαλύτερη επισκεψιμότητα (71.3% ) σε όλο το δίκτυο. Κάποιοι έχουν ενοχληθεί εδώ και καιρό: Χρόνια τώρα ακροδεξιά στοιχεία, κρυμμένα στην ανωνυμία του Ιντερνετ, δημοσιεύουν λίβελους εναντίον του. Η ποιοτική αλλαγή όμως στις επιθέσεις έγινε όταν ο βουλευτής του ΛΑΟΣ Ηλίας Πολατίδης, αφού επιχείρησε να θέσει σε διαθεσιμότητα μια καθηγήτρια Μέσης Εκπαίδευσης από την περιοχή του διότι αναφέρθηκε απαξιωτικά στο ΛΑΟΣ, αποφάσισε να ασχοληθεί και με το Διαδίκτυο και συγκεκριμένα με to Indymedia. 
Η συνέχεια αποτυπώνεται στο παρακάτω κείμενο που υπογράφεται από συμμετέχοντες στην αντιπληροφόρηση, αλληλέγγυους/ες και τις συλλογικότητες athens.indymedia.org και patras.indymedia.org:
Στις 3 Ιουλίου o Ο.Τ.Ε., συμπαρατασσόμενος με τα φασιστοειδή αποβράσματα του ΛΑΟΣ και τις εδώ και πολλούς μήνες επίμονες επερωτήσεις τους στη Βουλή σχετικά με το καθεστώς λειτουργίας των athens και patras indymedia , απέστειλε εξώδικο προς το «ΕΘΝΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ ΕΡΕΥΝΑΣ & ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ Α.Ε.» (ΕΔΕΤ). Στο εξώδικο, ο «εθνικός» μας πάροχος τηλεπικοινωνιών, καταγγέλει τη σύμβαση την οποία έχει υπογράψει με την εν λόγω εταιρεία, η οποία διαχειρίζεται τις οπτικές ίνες του, για λογαριασμό του Ε.Μ.Π.. Όπως αναφέρεται, «…αντικείμενο της εν λόγω σύμβασης… είναι η παροχή από τον ΟΤΕ προς την ΕΔΕΤ υπηρεσιών υλοποίησης δικτύου οπτικών ινών, η παραχώρηση από τον ΟΤΕ στην ΕΔΕΤ του δικαιώματος χρήσης του δικτύου οπτικών ινών για 15 έτη, καθώς και η παροχή υπηρεσιών συντήρησης του δικτύου οπτικών ινών για 15 έτη, σύμφωνα και με τους ειδικότερους όρους της σύμβασης αυτής». Με το σκεπτικό λοιπόν πως η εταιρεία δεν πληρεί τα συμφωνηθέντα της σύμβασης αφού το δίκτυο της χρησιμοποιείται από τρίτους για μη «ερευνητικούς» και «εκπαιδευτικούς» σκοπούς και συρμένη από την ακροδεξία, η κυβέρνηση ορίζει, στα γερμανικά αφεντικά του ΟΤΕ, την απειλή για λήψη όλων των νόμιμων μέτρων που «δικαιούνται» εντός 5 ημερών από την αποστολή του εξώδικου, εάν η ΕΔΕΤ δεν προβεί στις απαραίτητες(;) ενέργειες.
Η επίθεση εναντίον athens και patras indymedia δεν μπορεί να ιδωθεί ξέχωρα από την μεθοδευμένη (αμέσως μετά τα γεγονότα του πρόσφατου Δεκέμβρη) καθεστωτική καταστολή απέναντι σε ένα ευρύτερο ανταγωνιστικό κίνημα που κατάφερε να προκαλέσει ρήγματα στην κοινωνική συναίνεση και τη δημόσια σφαίρα δρώντας «από τα κάτω» και επέβαλε με κινηματικούς όρους την παρουσία του στην κοινωνική σκηνή. Πρώτα ήρθε η αστυνομοκρατία στο δρόμο, ακολούθησαν οι «γνωμοδοτήσεις» και οι προτροπές των κρατούντων για το σπάσιμο των κατειλημμένων χώρων, σε αυτά προστέθηκαν οι επιθέσεις (νομοθετικές αλλά και φυσικές) στο εργαζόμενο κομμάτι αυτού του κινήματος. Tο κερασάκι στην τούρτα της καταστολής, αποτελεί το μαζικό πογκρόμ εναντίον των μεταναστών που από τον Ιούνιο λαμβάνει χώρα στο μητροπολιτικό κέντρο.
Δεν είναι λοιπόν μία μεμονωμένη επίθεση σε ένα σαιτ αντιπληροφόρησης. Σε αυτό συνέβαλε και ο πρώην αρχι-εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Σανιδάς, μετά την πρόσφατη γνωμοδότηση-«δώρο» στα αφεντικά του, που αφορά την άρση του απορρήτου σε μπλογκς και σαιτ και την διαφαινόμενη περιστολή της ελευθερίας διακίνησης των ιδεών στο διαδύκτιο. Χτυπώντας το indymedia, οι εξουσιαστές χτυπούν ένα ολόκληρο δίκτυο ακηδεμόνευτης επικοινωνίας και μία συνολική προσπάθεια για κινηματική αντιπληροφόρηση. Στο πολεμικό αυτό μέτωπο η αντιπληροφόρηση είναι το μόνο μας επικοινωνιακό όπλο, ο μόνος δίαυλος με τα κοινωνικά υποκείμενα που προσπαθούν να ορίσουν την πραγματικότητα με όρους διαλεκτικούς και όχι επιβολής.
Σε όλες τις κοινωνίες οι άνθρωποι εμπλέκονται στην παραγωγή και ανταλλαγή πληροφοριών και συμβόλων. Από τη μη λεκτική έως τη διαμεσολαβημένη επικοινωνία, η κοινωνικότητα των ανθρώπων εξυφαίνεται από την παραγωγή, διάδοση και την διαχείριση των πληροφοριών, πιο απλά, από την μεταξύ τους επικοινωνία. Η τελευταία, επίσης, θα μπορούσε να θεωρηθεί αίτιο και παράλληλα αιτιατό της κοινότητας και της έμφυτης τάσης των ανθρώπων να συσπειρώνονται σε κοινοτικά πλαίσια. Εξαιτίας της διαρκώς αυξανόμενης ανάγκης για κοινωνικοποίηση και επικοινωνία, προέκυψε η εμφάνιση και εξέλιξη των ΜΜΕ. Και αυτά ήταν που συντέλεσαν και συνεχίζουν να συντελούν στη διαμόρφωση της «δημόσιας σφαίρας».
Το διαδίκτυο είναι το πιο πρόσφατο μέσο μαζικής επικοινωνίας. Η πιο πρόσφατη μεταβλητή διαμόρφωσης της δημόσιας σφαίρας. Στις διαδυκτιακές κοινότητες συντελείται μία ριζική επαναδιαπραγμάτευση της δημόσιας σφαίρας. Οι άνθρωποι απευθύνονται όλο και πιο μαζικά σε τέτοιου είδους κοινότητες κι αυτό δεν μπορεί να θεωρηθεί χωριστά από τις παραγωγικές ταχύτητες της σύγχρονης κοινωνίας, οι οποίες περιορίζουν το χώρο και το χρόνο των ανθρώπων για συναναστροφή. Διεξάγεται, εν τέλει, μία ευρείας κλίμακας διεθνοποίηση της επικοινωνίας αφού χώρος και χρόνος αναιρούνται.
Οδηγούμαστε λοιπόν, σε μια στρεβλή αναμόρφωση της δημόσιας σφαίρας και στη δημιουργία ενός πεδίου δημοσίου διαλόγου (διαδίκτυο), οπού η επικοινωνιακή και διαλεκτική «φίμωση» των κοινωνικά αποκλεισμένων κομματιών της παγκόσμιας κοινότητας συνεπάγεται και την δημιουργία μιας νέας τάξης τεχνολογικά προνομιούχων – διαχειριστών της επικοινωνίας. Μπροστάρης σε αυτήν την προσπάθεια των κρατούντων «η πιο σταθερή μας σχέση», ο ΟΤΕ. Η ίδια εταιρεία, που εξαγοράστηκε από τους Γερμανούς της Deutsche Telekom (που πέρυσι προκάλεσε τεράστιο σκάνδαλο στη Γερμανία για τις πολυάριθμες τηλεφωνικές της παρακολουθήσεις και τη συνακόλουθη παραβίαση του απόρρητου της επικοινωνίας) και που βρίσκεται αναμεμειγμένη μέσα στο βούρκο των πρόσφατων σκανδάλων και διαφθοράς , βλέπε Siemens, μίζες και σύστημα «επιτήρησης» C4I (όχι ότι περιμέναμε κάτι διαφορετικό από αυτούς που ελέγχουν το τηλεπικοινωνιακό πεδίο της χώρας). Ας κλείσουν λοιπόν τον ΟΤΕ για να καθαρίσει ο τόπος από τη δυσωδία της σαπίλας τους και όχι τα indymedia.
Η κίνηση για τη φίμωση των athens και patras indymedia δε μας φοβίζει. Ούτως ή άλλως, εναλλακτικές για τη συνέχιση της λειτουργίας τους υπάρχουν. Παρόλαυτά, μπορούμε να την εντάξουμε σ’ ένα ευρύτερο επικοινωνιακό και ουσιαστικό πόλεμο που έχει κηρυχθεί στην κοινωνία από το κράτος και την πολιτική και οικονομική εξουσία. Αντίθετα, με την πρόσφατη αυτή κίνηση, η αστική Δημοκρατία και τα δεκανίκια της (επιχειρηματικά και πολιτικά) δείχνουν πόσο πολύ φοβούνται ένα κίνημα που έχει, από καιρό, απορρίψει την ανακωχή στον κοινωνικό-ταξικό πόλεμο. Ένα κίνημα πολύμορφο και ευρύ, που με όρους ισοτιμίας, αντιεραρχικούς και συλλογικούς προσπαθεί να αναμορφώσει από τα κάτω την κοινωνική πραγματικότητα, που η δυναμική του δεν παρεμποδίζεται από «φράγματα» σε οπτικές ίνες, αλλά τα γκρεμίζει και γίνεται αισθητή στο δρόμο και στην καθημερινή αδιαμεσολάβητη δράση. Όσα αστικά δικαιωμάτα και αν θεσμίσετε για να μπορείτε έπειτα να καταπατήσετε, όπως εν προκειμένω το ταλαίπωρο «δικαίωμα στην πληροφόρηση», το ευρύτερο ανταγωνιστικό κίνημα θα συνεχίσει να αυτοθεσμίζεται και να αυτοαμύνεται όπως αυτό, ακηδεμόνευτα, επιλέγει.
Φυσικά δύο μήνες μετά το indymedia της Αθήνας συνεχίζει να παραμένει ανοιχτό…
Οι ελεύθερες φωνές δεν φιμώνονται. Να πάρουμε την πληροφόρηση στα χέρια μας!