Φασισμός στη Ρωσία, μια αναπτυσσόμενη μάστιγα!
Μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής ένωσης, η άνοδος του φασισμού στη Ρωσία πήρε τρομακτικές διαστάσεις και η απήχησή του κορυφωνόταν σε συνδυασμό με το μεγάλο κύμα ρατσισμού που απέφερε ο πόλεμος της Τσετσενίας αργότερα. Ο μεγαλύτερος αριθμός νεοναζί του κόσμου αυτή τη στιγμή βρίσκεται στη Ρωσία και οι εξτρεμιστικές ιδέες που προτάσσουν, βρίσκουν ολοένα και μεγαλύτερο έδαφος για την εδραίωσή τους. Ίσως να μπορούμε να το δούμε σαν αντιφατικό, το γεγονός ότι σε μία χώρα που σταμάτησε η ναζιστική απειλή με το θάνατο εκατομμυρίων ανθρώπων, τώρα το 60% του πληθυσμού της υποστηρίζει τη δράση των σκίνχεντς και πιστεύει πως κάνουν καλά τη “δουλειά” που δεν κάνει η αστυνομία.Στο έδαφός της βρίσκονται 50.000 ενεργοί φασίστες, τη στιγμή που στον υπόλοιπο κόσμο υπολογίζονται γύρω στους 70.000 συνολικά.
Καθημερινά, εκατοντάδες ανήλικοι έφηβοι, ορκίζονται ισόβια αφοσίωση στο “Εθνικό λαϊκό κόμμα” της Ρωσίας και ετοιμάζονται για “τη ρώσικη, εθνική επανάσταση”. Ιδρυτής και ηγέτης του κόμματος είναι ο Αλεξάντρ Ιβάνοφ Σουκαρέφσκι ο οποίος μετά από τρία χρόνια φυλάκισης για τη δολοφονία ενός Ουζμπέκου, βγήκε ισχυριζόμενος πως η πράξη του “ήταν για καλό σκοπό” κι έγινε θρύλος. Στόχος του έγινε η χειραγώγηση της “εύκολης” νεολαίας στο δρόμο του φασισμού και ξεκίνησε να στρατολογεί κυρίως από προαστιακές και εργατικές περιοχές όπου ανθεί η ανεργία και η φτώχεια.
Οι πιστοί του κόμματος, μαθαίνουν να τρομοκρατούν, να επιτίθενται, να δολοφονούν, να ξεχωρίζουν από την εμφάνιση μετανάστες (Εβραίους, Τσετσένους, Αρμένιους κ.ά.), να εκπαιδεύονται σε μάχες, να χρησιμοποιούν όπλα και γενικά να μετατρέπονται σε στρατιώτες της “ανώτερης φυλής”. Ζητούν εθνική κάθαρση, φυλετική καθαρότητα, υποστηρίζουν πως η δράση τους έχει να κάνει μόνο με “το καλό της Ρωσίας και του λαού της”, επιθυμούν “η σβάστικα να επιβληθεί στο Κρεμλίνο και θα κάνουν τα πάντα γι αυτό”, (από δήλωση ανήλικου νεοναζί, μέλος του κόμματος). Οι συμμορίες των ανήλικων (και ενήλικων) νεοναζί, κάνουν καθημερινά επιδείξεις δύναμης σε μέρη που η αστυνομία γνωρίζει καλά και κάνει πλάτες. Σχεδόν κάθε επίθεση, βιντεοσκοπείται και φέρει την υπογραφή τους για να τρομοκρατήσουν και να απειλήσουν τους “εχθρούς” τους. Όπου εχθροί τους είναι (πέρα από τους μετανάστες) και όλοι οι ομοφυλόφιλοι, οι αντιφρονούντες, οι διαφορετικοί φυσιογνωμικά, πολιτικά και ιδεολογικά γενικότερα..
Ένας από τους μεγαλύτερους σχηματισμούς νεοναζί είναι και η οργάνωση SS (σλαβική συμμαχία) με ηγέτη το Ντεμούσκιν, όπου τα μέλη της, πέρα από προκλητικές διαδηλώσεις μίσους στις πόλεις, ξυλοκοπούν ανελέητα και δολοφονούν καθημερινά μετανάστες και στοχοποιημένους ανθρώπους από τις λίστες τους. Υπάρχουν περίοδοι που τα περιστατικά των επιθέσεων φτάνουν ακραία νούμερα. Για παράδειγμα, μέσα σε τέσσερεις μήνες του 2008, καταγράφηκαν περίπου 211 φασιστικές επιθέσεις (σε δημόσιους χώρους) που είχαν ως αποτέλεσμα πολλούς τραυματίες και 53 νεκρούς.
Κάθε χρόνο, στην επέτειο της γέννησης του χίτλερ (20 Απρίλη), εκατοντάδες φασιστοσυμμορίες “τιμούν την ημέρα” με πολυάριθμες επιθέσεις και δολοφονίες. Κυκλοφορούν παντού ψάχνοντας ποιον θα σκοτώσουν, εκβιάσουν, χτυπήσουν ή εξευτελίσουν δημόσια και φυσικά πάντα με την ανοχή της αστυνομίας και τη σιωπή των έντρομων πολιτών. Μετά από μια βίαιη επίθεση σε πανεπιστημιακή εστία που συνέβη αυτή τη μέρα, η διεύθυνση τις μέρες της επετείου κλειδώνει τους φοιτητές στους κοιτώνες και τους απαγορεύει την έξοδο εκτός αν υπογράψουν χαρτί που δηλώνει πως αν εξέλθουν, είναι υπεύθυνοι για την ασφάλειά τους και για ότι τους συμβεί. Ανάλογα μέτρα έχουν παρθεί στα περισσότερα πανεπιστήμια, καθώς επίσης πραγματοποιούνται και ασκήσεις ετοιμότητας ώστε να είναι οι φοιτητές σε θέση ν’ αντιδράσουν σωστά σε περίπτωση επίθεσης.
Όσοι δε συναινούν με τη δράση των φασιστών, συνήθως φοβούνται να μιλήσουν κι όσοι διαφωνούν ανοιχτά και δημόσια, συνήθως μπαίνουν στη “μαύρη λίστα” των νεοναζιστικών site. Το μεγαλύτερο ποσοστό του (ανένταχτου σε φασιστικές οργανώσεις) πληθυσμού όμως υποστηρίζει το “η Ρωσία στους Ρώσους” και θεωρεί τους μετανάστες υπεύθυνους για την ανεργία και την εγκληματικότητα.
Οι δολοφονίες μεταναστών που διαδέχονται η μία την άλλη, τις περισσότερες φορές και εσκεμμένα φυσικά, δεν εξιχνιάζονται ή δε μαθαίνονται. Σπάνια θα συλληφθεί φασίστας και ακόμη πιο σπάνια θα του επιβληθεί μεγάλη ποινή. Η συνήθης κατηγορία που ίσως (και αν) τους βαρύνει είναι ο χουλιγκανισμός. Μόνο δύο φασιστικές ομάδες απασχόλησαν λίγο περισσότερο την αστυνομία, οι Schultz 88 και η Format 18 με πολλές και άγριες δολοφονίες κι επιθέσεις. Μια απίστευτα αποτρόπαιη ενέργεια ήταν και η δολοφονία ενός εννιάχρονου κοριτσιού από την κεντρική Ασία στα τέλη της δεκαετίας του ’90 (Schultz 88). Τα (δυτικά και μη) Μμε φυσικά, διατηρούν πάντα το ρόλο της κρυφοπληγίτσας, προβάλλοντας ότι θέλουν και όπως το θέλουν, είτε πρόκειται για αποτρόπαιες δολοφονίες είτε για άλλα περιστατικά που προκαλούν οι φασίστες.
Οι αντιφασιστικές ομάδες είναι πολλές αλλά ολιγομελείς και δρουν υπό το καθεστώς της ημιπαρανομίας. Ο αριθμός τους περιορίζεται σε μερικές εκατοντάδες τη στιγμή που οι φασίστες είναι χιλιάδες και είναι πραγματικά παντού. Έτσι, κάθε τους σύγκρουση με τους φασίστες σχεδόν πάντα είναι άνιση και έχει τραγικές απώλειες. Οι μπάτσοι προσπαθούν πάντα να εμποδίσουν κάθε αντιφασιστική διαδήλωση και στηρίζουν ανοιχτά τους ακροδεξιούς με κάθε τους ενέργεια. Το ίδιο φυσικά και η δικαστική εξουσία. (αλλά και που δε συμβαίνει αυτό;) Χαρακτηριστικό παράδειγμα η περίπτωση του Αλεξέι Ολεσίμοφ που συνελήφθη για χουλιγκανισμό με την κατηγορία συμμετοχής σε συμπλοκή έξω από κέντρο διασκέδασης, κάτι που δε συνέβη ποτέ. Οι εκπρόσωποι της Διεθνούς αμνηστίας και οι εργαζόμενοι του μαγαζιού δήλωναν πόσο ξεκάθαρο είναι ότι ο Αλεξέι διώκεται για την αντιφασιστική του δράση και τα λόγια τους έπεσαν στο κενό. Εν τέλει καταδικάστηκε σ’ ένα χρόνο φυλάκιση χωρίς αναστολή.
Σ’ αυτή τη χώρα οι φασίστες είναι η μεγαλύτερη απειλή και τις επιθέσεις τους συνοδεύει η κοινωνική σιωπή. Η κοινωνία της Ρωσίας είναι δέσμια του ναζισμού και αυτά είναι μόνο λίγα σημεία της ομήρου πραγματικότητας σ’ ένα ολοένα και πολυπληθέστερο φασιστικό καθεστώς.