Το πρωί της Παρασκευής 9/10/09, ο 38χρονος Νιγηριανός Victor Edokpayi, παντρεμένος και πατέρας τριών παιδιών, βρίσκεται νεκρός στην στη Σίνδο όπου και εργαζότανε. Το σώμα του κείτεται στην άσφαλτο γεμάτο αίματα και οι ροδιές που βρισκότανε στο δρόμο προδίδουν τροχαίο ατύχημα. Σύμφωνα με τη σύζυγο του, οVictor είχε φύγει από τις 6 π.μ. από το σπίτι του. Τα νέα του θανάτου του έφτασαν σε κόσμο τις Νιγηριανής κοινότητας γύρω στις 10 π.μ. και γύρω στις δύο ώρες αργότερα βρίσκονται ορισμένα άτομα συγκεντρωμένα έξω από τα δικαστήρια. Εκεί εμφανίζεται ένα άτομο από κάποιο γραφείο τελετών που, αφού τον ρωτάνε, οδηγεί τους φίλους του Victor εκεί που βρισκόταν το νεκρό του σώμα, μέσα σε ένα φορτηγάκι στο χώρο του parking του γραφείου όπου εργαζόταν.Οι κοντινοί του άνθρωποι ζητούν εξηγήσεις. Γιατί το σώμα του Victor δε μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο και ποιος είναι αυτός που έχει δώσει μια τέτοια εντολή; Η αστυνομία αρκείται στο να πει πως δεν έχει ιδέα ως προς το τι έχει συμβεί και υποθέτουν πως ίσως πρόκειται για τροχαίο ατύχημα. Στις 4 μ.μ το σώμα του Victor μεταφέρεται στο Ιπποκράτειο νοσοκομείο για να μπει στα ψυγεία. Κανείς δε γνωρίζει τι γίνεται με το σώμα από τις 10 π.μ. μέχρι τότε. Οι φίλοι του μαθαίνουν πως κάποιος ιατροδικαστής είχε βρεθεί στο σημείο του θανάτου και είχε αποφανθεί πως ο Victor ήταν ήδη νεκρός άρα και δεν υπήρχε λόγος να εισαχθεί στο νοσοκομείο. Το όνομα του Ιατροδικαστή παρόλα αυτά δεν είναι διαθέσιμο πουθενά οπότε όλες οι πληροφορίες μέχρι τώρα φαντάζουν άχρηστες. Λίγες μέρες αργότερα, κόσμος της κοινότητας συναντά ξανά τον άνθρωπο από το γραφείο τελετών ο οποίος δηλώνει πως κανείς από την αστυνομία δεν του είχε δώσει εντολή να φορτώσει το σώμα του Victor στο φορτηγάκι του και πως απλά ο ίδιος βρισκόταν εκεί όταν εντοπίστηκε το σώμα από ένα περαστικό οδηγό. Την Κυριακή 11/9/09 πραγματοποιείται συνέλευση στα γραφεία της Νιγηριανής κοινότητας, στην οδό Στρ. Μακρυγιάννη 10, για να βρεθούν τρόποι για τη στήριξη της οικογένειας του Victor. Στις 8 μ.μ. και αφού η συνέλευση έχει τελειώσει, 20 περίπου μέλη της κοινότητας βγαίνουν στο δρόμο έξω από το γραφείο και συζητούν, σε έντονους τόνους, για το περιστατικό. Μετά από λίγο καταφθάνουν στο σημείο 20 ζητάδες-δελτάδες, 2 οπκίτικα και δύο ασφαλίτικα με το πρόσχημα ότι έγινε καταγγελία για διατάραξη κοινής ησυχίας, παρά το γεγονός ότι η ώρα δεν ήταν τέτοια για να ισχύει μια τέτοια καταγγελία. Οι μπάτσοι πλησιάζουν τσαμπουκαλεμένοι και αρχίζουν να βρίζουν και να ζητάνε από τους Νιγηριανούς χαρτιά. Ένας από αυτούς που διαμένει σε αυτή τη χώρα για 20 χρόνια και έχει άδεια παραμονής τυχαίνει να έχει ξεχάσει τα χαρτιά του στο σπίτι. Οι μπάτσοι πάνε να τον συλλάβουν και τους ζητά να στείλουν κάποιον στο σπίτι του, το οποίο βρίσκεται εκεί δίπλα, για να φέρει τα χαρτιά του. “Ή χαρτιά ή μέσα”, φωνάζουν επίμονα, μέχρι που του περνάν χειροπέδες και τον μεταφέρουν στο Α.Τ. λευκού πύργου. Κάποια μέλη της κοινότητας πηγαίνουν στο τμήμα για να δουν τι θα γίνει με τον προσαχθέντα. Εκεί μαθαίνουν, από το διευθυντή του τμήματος, πως η εντολή για αυτή την επιδρομή δεν δόθηκε από αυτούς και πως οι μπάτσοι που συνέλαβαν το Νιγηριανό δεν υπάγονται στο εν λόγω τμήμα. Παρόλα αυτά του προσάπτουν κατηγορία για αντίσταση κατά της αρχής. Τη μέρα που εκδικαζόταν αυτή η υπόθεση συναντήσαμε μέλη της Νιγηριανής κοινότητας στα δικαστήρια, και ήρθαμε σε επαφή με έναν από αυτούς τους ανθρώπους ο οποίος και μας έδωσε τις πληροφορίες που συνθέτουν το παραπάνω άρθρο. Ο ίδιος υποθέτει πως το τροχαίο, στο οποίο οφείλεται ο θάνατος του Victor, προκλήθηκε είτε από κάποιον αστυνομικό είτε από κάποιο άτομο που είχε διασυνδέσεις με την αστυνομία. Σε κάθε περίπτωση κρίνει πως σίγουρα κάποια πράγματα αποκρύπτονται. Στοιχεία δεν υπάρχουν για να αποδειχθεί τίποτα, και ολόκληρη η ιστορία είναι γεμάτη ασάφειες. Ωστόσο, κάποιο λάκκο έχει η φάβα… Οι παραπάνω υποθέσεις μας φαίνονται πέρα για πέρα ρεαλιστικές και για αυτό δημοσιοποιούμε αυτό το γεγονός, κάνοντας ότι περνάει από το χέρι μας για να γνωστοποιηθεί. Από τη στιγμή που αυτή η υπόθεση αφήνει πίσω τόσα πολλά ερωτηματικά πιστεύουμε πως δε μπορούμε απλά να αδιαφορήσουμε.