Το βράδυ πριν από την πορεία της δεθ, είδαμε ένα μεγάλο κύκλο ανθρώπων να συζητάει καθιστός στο γρασίδι. Ήταν όλοι τους μετανάστες μικροπωλητές. Πλησιάσαμε και μάθαμε πως συζητούσαν για το πως θα κατέβουν, οργανωμένοι σε διακριτό μπλόκ, στην διαδήλωση. Ο τρόπος τους αλλά και το ζήτημά τους μας ώθησαν να τους πλησιάσουμε λίγο καλύτερα για να δούμε αν θέλουν να συζητήσουν μαζί μας. Έτσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα στον 
ελλαδικό χώρο θεωρούμε αναγκαίο το να χτίσουμε δεσμούς αλληλεγγύης με τους μετανάστες γιατί μπαίνουν αυτόματα στο στόχαστρο, λόγω της θέσης τους. Δε θέλουμε να γίνουμε μάρτυρες γενοκτονιών χωρίς να είμαστε σε θέση να κάνουμε κάτι, ούτε και θέλουμε όμως να μείνουν αυτοί οι άνθρωποι χωρίς μέσα και σχέσεις, ανάλυση και λόγο, πρόσβαση στην πληροφορία. Εμείς αυτά τα έχουμε ακόμη και όταν δεν ξέρουμε πως να τα διαχειριστούμε, ή δεν έχει παρουσιαστεί η αναγκαιότητα για κάτι τέτοιο. Εξίσου σημαντικό φαίνεται το να ξέρουμε πως οι ίδιοι αντιλαμβάνονται την πραγματικότητα γύρω τους, για να βρούμε κοινούς τόπους επικοινωνίας και για καταφέρουμε να συσχετιστούμε μαζί τους σε επίπεδο καθημερινότητας. Στον κόσμο των αφεντικών, είμαστε όλοι ξένοι, αλλά και αποξενωμένοι. Ας μην αρκεστούμε στο να αποτελούν αυτοί οι άνθρωποι έναν απρόσωπο παράγοντα στις αναλύσεις μας.
Πείτε μας λίγα λόγια για τις κινητοποιήσεις σας μέχρι τώρα, και για τη φύση της δουλειάς που κάνετε.
Τον τελευταίο καιρό, εδώ και τρείς με πέντε μήνες, πήγαμε στο αστυνομικό τμήμα, γιατί ασκούσαν πολύ πίεση στους ανθρώπους μας. Ερχόντουσαν άνθρωποι με στολές, δημοτική αστυνομία ή από κάποιο τομέα του δήμου, δεν ξέρουμε με σιγουριά, αλλά λέγανε πως είναι αστυνομία. Δεν καταλαβαίναμε γιατί, αλλά αν μια φορά μας πάρουν τα πράγματα είναι δύσκολο να βρούμε άλλα, πολλές φορές δεν έχουμε λεφτά, οπότε για εμάς αυτό είναι πολύ μεγάλο πρόβλημα. Μετά πήγαμε στο δημαρχείο και μιλήσαμε με το δήμαρχο για το πρόβλημά μας. Του είπαμε δυο πράγματα, να μας δώσει άδεια και να σταματήσουν οι επιδρομές της δημοτικής αστυνομίας. Να μας δώσει χώρο να κάνουμε τη δουλειά μας και εφόσον θέλει να του καταβάλουμε κάποιον φόρο. Θα τον δίνουμε, κανένα πρόβλημα. Θέλουμε να κάνουμε αυτή τη δουλειά με ωραίο τρόπο, χωρίς να ενοχλούμε κανένα, χωρίς να μας ενοχλούν κι’ εμάς, με ειρηνικό τρόπο. Τότε ο δήμαρχος μας είπε πως πρέπει να κάνουν ακόμη μία συνεδρίαση και πως μετά θα μας ενημέρωνε, αλλά δεν έχουμε πάρει καμία απάντηση. Όταν πήγαμε στο αστυνομικό τμήμα στην αριστοτέλους, όλοι οι αστυνομικοί είπανε πως δεν κάνανε οι ίδιοι αυτές τις επιχειρήσεις, δε μας πήραν τα πράγματα. Αυτό είναι δουλειά ενός άλλου τμήματος. Δεν ξέρουμε τι ακριβώς εννοούσαν, τον δήμο ή κάτι άλλο. Ξαναγυρίσαμε τότε στα πόστα μας και για 10 με 15 ημέρες δεν έκαναν κάποια κίνηση. Μετά ξαναπροσπάθησαν να μας πάρουν τα πράγματα. Συνέχεια το ίδιο πράγμα, δεν αλλάζει τίποτα. Μετά από αυτό καλέσαμε όλους τους μπαγκλαντεσιανούς που κάνουν αυτή τη δουλειά για να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε. Δε θέλουμε να μαλώνουμε, δε θέλουμε να μπλεχτούμε στο έγκλημα, δε θέλουμε να κάνουμε άσχημα πράγματα στο μέρος που μένουμε. Θέλουμε όλα να είναι καθαρά. Γιατί ψάχνουμε για δουλειά και είναι πολύ δύσκολο να βρούμε.
Χρειαζόμαστε λεφτά για την καθημερινότητά μας. Χρειζόμαστε το πολύ δεκαπέντε με είκοσι ευρώ την ημέρα (σ.σ. Όχι ανά άτομο, αλλά ανά ομάδα ατόμων). Πληρώνουμε νοίκι, ρεύμα και νερό, χρειαζόμαστε λεφτά για φαΐ, για καφέ, κάρτες για τα κινητά μας, κάρτες για να τηλεφωνούμε στις οικογένειές μας. Αν δεν κάνουμε κάτι, πού θα βρούμε τα χρήματα για να ζήσουμε; Δε θέλουμε να μπλεχτούμε με το έγκλημα, θέλουμε να κάνουμε κάτι καλό. Γυρνάμε σπίτι με το μεροκάματο, μαγειρεύουμε, βάζουμε λίγα λεφτά στην άκρη για τους λογαριασμούς. Ειδάλλως, δεν έχουμε τίποτα Τα πράγματα που πουλάμε, τα αγοράζουμε με λεφτά από την τσέπη μας. Κάθε εβδομάδα κρατάμε και λίγα από τα έσοδα για να αγοράζουμε πράγματα. Όταν μας παίρνουνε τα πράγματα, δανειζόμαστε λεφτά από φίλους και αγοράζουμε ξανά. Όταν πουλάμε επιστρέφουμε τα χρήματα στους φίλους μας, δεν κρατάμε στην τσέπη. Καμιά φορά δεν έχουμε να φάμε. Μια φορά που μας πήραν όλα τα πράγματα τρελαθήκαμε, τι να κάνουμε, τι θα φάμε, τι θα γίνει την επόμενη μέρα.
Είστε όλοι εσείς που οργανώνεστε άτομα τις ίδιας εθνικότητας; Έχετε σχέσεις και με άλλους εργάτες άλλων εθνικοτήτων;
Ένα κομμάτι είμαστε από το μπαγκλαντές, έχουμε όμως και άλλους ανθρώπους, έχουμε σενεγαλέγους, νιγηριανούς, έλληνες, μερικές ελληνικές οργανώσεις. Μιλάμε όλοι για το τι μπορούμε να κάνουμε, για τις αντιδράσεις μας. Αποφασίζουμε μετά από συζήτηση για τον καλύτερο τρόπο. Θέλουμε να είμαστε ειρηνικοί, αυτό είναι όλο.
Έχετε σκεφτεί τρόπους για να αντιμετωπίσετε τα νέα σώματα ιδιωτικής αστυνομίας που θα ασχολούνται αποκλειστικά μαζί σας*;
Όχι, περιμένουμε να δούμε τι θα γίνει. Πήγαμε στο αστυνομικό τμήμα περιμένοντας οτι θα δούμε αποτέλεσμα, περιμένουμε να αλλάξει κάτι από αυτούς. Όταν ο δήμος μας έπαιρνε τα πράγματα, ποτέ δε γίναμε βίαιοι, ποτέ δεν οργιζόμασταν μαζί τους. Ήμασταν πάντοτε ήσυχοι και τους ζητούσαμε συγνώμη. Δε μπορούμε να κάνουμε κάτι άλλο, γι’ αυτό τα κάνουμε αυτά. Ποτέ δεν συμπεριφερθήκαμε άσχημα μπροστά τους.
Σε περιπτώσεις που η αστυνομία σας κυνηγάει τι αντιδράσεις έχετε αντιμετωπίσει από τον κόσμο της πόλης;
Πολλοί άνθρωποι μας στηρίζουν. Είναι ήσυχοι, η κατάσταση είναι πολύ άσχημη, έχουν οικονομικά προβλήματα, πολιτικά προβλήματα, παντού υπάρχουν προβλήματα, γι’ αυτό και κανείς δε μας στηρίζει δυναμικά. Αλλά μας στηρίζουν, όλοι ξέρουν πως δεν έχουμε κλέψει αυτά τα πράγματα, δεν παρανομούμε, δεν ληστεύουμε, δεν βγάζουμε μαχαίρια σε κόσμο…
Ε, όχι και όλοι, πολλοί πιστεύουν ακριβώς το αντίθετο. Πολλοί άνθρωποι λένε έξω στους δρόμους πως οι μετανάστες είναι το πρόβλημα.
Ναι, αλλά η αλήθεια είναι πως δεν είμαστε, όλες αυτές οι κουβέντες δεν είναι αλήθεια. Οι μετανάστες εδώ δεν κάνουμε ποτέ άσχημα πράγματα. Ποιο είναι το νόημα σε κάτι τέτοιο, ερχόμαστε εδώ για να κάνουμε τις ζωές μας καλύτερες. Γιατί να μπλεχτούμε με το έγκλημα; Αν αυτή ήταν η πρόθεσή μας, γιατί να έρθουμε τόσο μακρυά, από το Μπανγκλαντές και την Ινδία; Θα μπορούσαμε να τα κάνουμε και στις χώρες μας αυτά. Δε θα ερχόμασταν μέχρι εδώ ενώ θέλουμε να βοηθήσουμε τις οικογένειές μας. Δεν θέλει και πολύ σκέψη.
Είστε ενήμεροι για τα γεγονότα της ηγουμενίτσας; Τι πιστεύετε για όλα αυτά;
Δεν έχουμε ιδέα για αυτά τα γεγονότα, ξέρουμε μόνο πως εκεί έχουνε μεγάλο πρόβλημα. Ακούμε πως πολλοί μετανάστες φεύγουν από αυτή την πόλη, αλλά δεν ξέρουμε τι ακριβώς γίνεται.
Τι σημασία πιστεύετε ότι έχουν για τη διαμόρφωση του ρατσιστικού περιβάλλοντος οι πολιτικές της ευρώπης, οι φιλοδοξίες των ντόπιων αφεντικών για φθηνούς εργάτες και η συντηρητική κοινωνική αντίληψη για το ζήτημα της μετανάστευσης.
Δεν ξέρουμε τι ακριβώς πιστεύουν για τους μετανάστες και τους πρόσφυγες. Εδώ είναι μια πύλη στην Ευρώπη για όσους αποφασίζουν να συνεχίσουν για το εσωτερικό της, δε θέλουν να μείνουν στην ελλάδα. Για να πάει κανείς αγγλία, γερμανία, γαλλία πρέπει να περάσει από εδώ. Αλλιώς πρέπει να βγάλει βίζα και λίγες είναι οι πιθανότητες να συμβεί κάτι τέτοιο. Για αυτό όλοι προσπαθούν να έρθουν με τον παράνομο τρόπο, που κοστίζει και πολύ. Πολλοί άνθρωποι ξοδεύουν τόσα λεφτά για να έρθουν εδώ και δε βρίσκουν τίποτα, όλα είναι κατεστραμμένα, όλα έχουν τελειώσει. Μερικοί άνθρωποι πουλάνε τα πάντα για να έρθουν εδώ, τα χάνουν όλα. Και για ποια δουλειά μιλάμε… Αν ερχόμασταν εδώ και μας δίναν δουλειά, ακόμη και με χαμηλό μισθό, θα το καταλαβαίναμε. Δε βλέπουμε όμως τίποτα, δε μας λένε τίποτα, ακόμη και αυτούς που βρίσκουν μια δουλειά μετά δεν τους δίνουν σίγουρα άλλη. Δεν ξέρουμε τι κάνουν μαζί μας. Μας θέλουν εδώ, ή θέλουν να μας δώσουν την ελευθερία να πάμε όπου θέλουμε. Δεν ξέρουμε για αυτά τα πράγματα.
Αν η κυβέρνηση δε θέλει να είμαστε σε αυτή την κατάσταση ας μας δώσει χαρτιά για να μπορούμε να δουλεύουμε, ή να πάμε αλλού και να δουλέψουμε και να έχουμε καλύτερες ζωές. Αλλά με αυτή την κατάσταση θα χάσουμε τα πάντα, θα χάσουμε την ενέργειά μας. Εγώ είμαι τριάντα χρονών και είμαι άνεργος. Σε δέκα χρόνια από τώρα, δε θα μπορώ πια να δουλέψω σκληρά, οπότε τι θα κάνω τότε με τη ζωή μου αν δεν βάλω στην άκρη τώρα κάποια πράγματα. Καταλαβαίνεις; Αυτά είναι τα χρόνια για να δουλέψουμε. Και τι κάνουμε εδώ; Χάνουμε τα χρόνια μας και δε θα μας τα ξαναδώσει κανείς πίσω, για όλη μας τη ζωή. Καμιά φορά σκεφτόμαστε, για ποιο λόγο είμαστε εδώ; Αυτή η κατάσταση θα πρέπει να σταματήσει, τι επιφυλάσσει για εμάς το μέλλον; Είμαστε πολύ μπερδεμένοι, δεν ξέρουμε τι να κάνουμε. Είναι πολύ δύσκολες οι ζωές μας. Η αστυνομία δε μας ενοχλεί για άλλα πράγματα, σου είπα και προηγουμένως, δε μπλεκόμαστε με το έγκλημα.
Εάν όμως αντί για την αστυνομία έρθουν οι φασίστες και αρχίσουν να σας χτυπάνε; Αυτός είναι ο τρόπος δράσης τους.
Αυτό θα είναι πολύ άσχημο. Γιατί χτυπάνε τους μετανάστες; Ποιο είναι το νόημα. Δε χρησιμοποιούν βαθιά τη γνώση τους. Τι κάνουμε εμείς εδώ; Οι έλληνες δεν έχουνε πάει σε άλλη χώρα; Στην αυστραλία, τη γερμανία, στην υπόλοιπη ευρώπη;
Σε εκείνες τις χώρες οι έλληνες είχαν να αντιμετωπίσουν το ίδιο ρατσιστικό κλίμα που υπάρχει και εδώ πέρα.
Ξέρω πως πολλοί έλληνες τώρα ζούνε σε άλλες χώρες, και σε εκείνες τις κυβερνήσεις δεν υπάρχει πρόβλημα. Γιατί να υπάρχει πρόβλημα εδώ; Να προχωρούμε όλοι μαζί, κανένα πρόβλημα. Άσπροι, μαύροι, δεν έχει σημασία. Μπορώ να γίνω ο καλύτερός σου φίλος. Αν οι άνθρωποι θέλουν να κάνουν κάτι, πρέπει να το στηρίζουμε. Μαζί να βρίσκουμε το τι είναι σωστό και τί λάθος. Αν θες να κάνεις κάτι καλό, να τα πούμε, κανένα πρόβλημα. Αν κάποιος θέλει να κάνει κάτι κακό, δεν έχει σημασία από πού είναι. Όποιος κάνει κάποιο έγκλημα πρέπει να τιμωρείται από την κυβέρνηση.
Καταλαβαίνω τι λες, αλλά εμείς δεν είμαστε αυτής της λογικής. Πολλοί άνθρωποι που πολεμάνε ενάντιον όχι μόνο κυβερνήσεων, αλλά συνολικά αυτών που έχουν δύναμη, πολλές φορές επιλέγουν παράνομους τρόπους. Είναι δύσκολο να ορίσεις το τι είναι το έγκλημα. Εάν οι πλούσιοι το ορίζουν, τότε δεν είναι το συμφέρον των φτωχών.
Περιμένουμε να αλλάξουν οι καιροί, να αλλάξουν τα πράγματα για να μπορέσουμε να ζήσουμε καλύτερα. Συνεχίζουμε να προσπαθούμε.
|
* αντιγράφουμε από καθεστωτικό: Ιδιώτες διώκτες του παραεμπορίου θα μπορούν να προσλαμβάνουν τα επιμελητήρια, με νομοθετική ρύθμιση που θα προωθήσει σύντομα ο υπουργός Περιφερειακής Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, όπως δεσμεύτηκε ο ίδιος σε σύσκεψη για την καταπολέμηση του παραεμπορίου. Οι ιδιώτες αυτοί θα έχουν και εκτελεστική εξουσία. Δηλαδή, θα μπορούν να καταστρέφουν επιτόπου προϊόντα του παραεμπορίου, με τη χρήση ειδικού σπρέι, στη διάρκεια των ελέγχων που θα κάνουν, και ήδη ο πρόεδρος του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Θεσσαλονίκης, Μιχάλης Ζορπίδης, είπε ότι προγραμματίζουν να προσλάβουν 5-6 άτομα γι’ αυτή τη δουλειά).
|