Το δηλώνουμε ξεκάθαρα,
θα υπερασπιστούμε τους κοινωνικούς αγώνες με όποιον τρόπο περνάει από το χέρι μας.
Κάτι συμβαίνει τους τελευταίους μήνες. Οι επιθέσεις από κάθε πλευρά του κοινωνικού ταξικού πολέμου αυξάνονται πάλι απότομα, η σύγκρουση γίνεται πιο άμεση, πιο βίαιη, πιο αποφασιστική. Και φυσικά όλοι έχουν ακούσει για αυτά. Tα δελτία ειδήσεων αλαλάζουν για την “ανακατάληψη των πόλεων”, οι εφημερίδες θριαμβολογούν για την “πάταξη της ανομίας”, ο Σαμαράς κατεβάζει -λένε- επιτέλους τις κουκούλες . Παρόλα αυτά θα μιλήσουμε και εμείς για όλαναυτά. Θα μιλησουμε από τη θέση μας και για τη θέση μας μέσα σε αυτή τη δίνη. Και θα ξεκινήσουμε από αυτά που συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό στο κέντρο της Αθήνας.
Ο Άγιος Παντελεήμονας αποδείχτηκε ένα “πετυχημένο πολιτικό πείραμα” και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το κεφάλαιο, ο κρατικός μηχανισμός και οι πολιτικοί φορείς που τον πλαισιώνουν, προσπαθούν να οχυρώσουν τη χωροταξική του βάση αλλά και συνάμα να το επεκτείνουν. Έχουν πετύχει τη συνολική υποτίμηση της ευρύτερης περιοχής, ενώ πλέον αυτή αναγνωρίζεται σαν μία εμπόλεμη ζώνη από όλα τα κοινωνικά κομμάτια που υπάρχουν εντός της, μηδενός εξαιρουμένου. Καθώς λοιπόν η ουσιά του πολιτικού κόστους σε αυτή την κατάσταση έχει αλλάξει, δεδομένης της ξεκάθαρης πόλωσης που συμβαίνει, προχωρούνε σε πιο επιβλητικές κινήσεις για τη διαμόρφωση ενός νέου πολιτικού περιβάλοντος. Οι σκόρπιες επιθέσεις σε μετανάστες εργάτες μετατρέπονται σε οργανωμένα πολυήμερα πογκρόμ με τισ πλάτες της αστυνομίας. Οι συλλήψεις και η διαπόμπευση οροθετικών γυναικών, τοξικοεξαρημένων και μεταναστών χωρίς χαρτιά εξελίσσονται σε μια μόνιμη “επιχειρήση σκούπα” με την επονομασία ξένιος ζεύς. Οι επιθέσεις εθνικιστών και μπάτσων στην κατάληψη Βίλλα Αμαλίας καταλήγουν στην οργανωμένη επιχείρηση της 20ής δεκέμβρη από δήμο, κράτος και ΜΜΕ για την εκκένωση της και τη σύλληψη 8 συντρόφων. Γιατί όμως το ενδιαφέρον εστιάζεται εκεί;
Πολλές φορές στο παρελθόν η επέλαση των εθνικιστικών πογκρόμ έχει σταματήσει στη Βίλλα Αμαλίας, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτό των περσινών συγκεντρώσεων που έγιναν για τη δολοφονία του Μανώλη Καντάρη. Τότε, για ορισμένες μέρες, οι καταληψίες μαζί με αλληλέγγυους συγκρούονταν με εθνικιστές και μπάτσους καθημερινά καταφέρνοντας τόσο την υπεράσπιση του χώρου τους όσο και τον περιορισμό των αντίπαλων συγκεντρώσεων σε εκείνη τη χωροταξία. Αυτή η στάση των καταληψιών εκπορεύεται από την 23χρονη παρουσία τους στην περιοχή, από την απόφασή τους να υπερασπιστούν έναν χώρο στον οποίο έχουν δραστηριοποιηθεί γενιές ολόκληρες του αντιεξουσιαστικού κινήματος. Πάντα αποτελούσε μια ανοιχτή δημόσια παρουσία του κινήματος στο κέντρο της πόλης με συναυλίες, καφενεία, εκδηλώσεις και κουζίνες. Εντός του στεγάζεται μία από τις πιο σημαντικές υποδομές του κινήματος, το αυτοοργανωμένο τυπογραφείο. Ήταν και θα παραμείνει το σπίτι συντρόφων και συντροφισσών το οποίο με τον κόπο, το μεράκι και την εργασία τους έχουν κρατήσει όρθιο ενώ για χρόνια είχε παρατηθεί από τους “νόμιμους ιδιοκτήτες” του να ρημάξει. Αυτός ο χώρος προωθεί αξίες και σχέσεις που δε μπορούν παρα να μπαίνουν εμπόδιο στις βλέψεις κράτους και κεφαλαίου για την περιοχή. Όσοι και όσες λοιπόν νοιώθουν τον χώρο αυτό σαν δικό τους θα τον υπερασπιστούν με τις αποφάσεις και την υπευθυνότητά τους, με τα σώματά τους και με ότι μέσα διαθέτουν. Όπως αυτοοργανώθηκαν ενάντια στους υπονομευτές των ζωών μας, έτσι θα συνεχίσουν να πορεύονται και τώρα.
Η πρόσφατη έφοδος στην ΑΣΟΟΕ, που απέχει μόλις 5 λεπτά από τη Βίλλα Αμαλίας είναι επίσης αποτέλεσμα της ίδιας κατάστασης. Μήνες τώρα, οι μετανάστες μικροπωλητές που έχουν τους πάγκους τους σε εκείνο το σημείο αντιμετωπίζουν επιθέσεις από το ίδιο μέτωπο που αντιμάχονται οι καταληψίες της Βίλλας. Και όπως οι παραπάνω, έτσι και οι μικροπωλητές όλο αυτό το διάστημα τους αντιμετωπίζουν αποτελεσματικά, έχοντας πλέον οργανωθεί αναλόγως και στη βάση της ταξικής τους θέσης. Μπαίνοντας στη διαδικασία να υπερασπιστούν τη δυνατότητά τους να κάνουν ένα μεροκάματο, αποτελούν ένα παράδειγμα, μια πρόταση οργανωμένης αυτοάμυνας και ταξικής ενότητας για όλο το μεταναστευτικό πληθυσμό της περιοχής που έχει να αντιμετωπίσει μια διαρκή απειλή, μέρα νύχτα. Η έφοδος στην ΑΣΟΟΕ, παράλληλα, κατέληξε και στο χτύπημα μιας ακόμη σημαντικής υποδομής του κινήματος, του αυτοοργανωμένου ραδιοφωνικού σταθμού, ραδιοζώνες ανατρεπτικής έκφρασης, που εξέπεμπε -και εξακολουθεί να εκπέμπει- στα fm μεταδίδοντας τη φωνή του κινήματος αντί να αναπαράγει τα συμφέροντα του κεφαλαίου.
Τέτοιες καταστάσεις όμως δε συμβαίνουν μόνο στην Αθήνα. Στην πόλη μας, η εκκένωση στης κατάληψης Δέλτα στο Βαρδάρη συνέπεσε με το άνοιγμα γραφείων της χρυσής αυγής κεντρικής μακεδονίας, ένα τετράγωνο παρακάτω και απέναντι από τα γραφεία του επίσημου σώματος ψηφοφόρων της, κοινώς, το αστυνομικό τμήμα της περιοχής. Στην Ξάνθη μέσα σε μία πρωτόγνωρη για την πόλη κατάσταση, έχει ξεκινήσει μία ανοιχτή σύγκρουση. Από την πλευρά του κινήματος έχουν οργανωθεί αντιεθνικιστικές πορείες, συγκεντρώσεις και παρεμβάσεις καθώς και το σπάσιμο των γραφείων της χ.α.. Πρίν από λίγες μέρες, έγινε εμπρηστική επίθεση στον αυτοοργανωμένο κοινωνικό χώρο Xanadu στο κέντρο της πόλης με το πολιτικό πρόσημο που την συνοδεύει να είναι ξεκάθαρο. Όπως όμως οι σύντροφοι συντηρούσαν το χώρο πριν από την επίθεση έτσι και τώρα θα τον επισκευάσουν και θα συνεχίσουν τη λειτουργία του. Στο Αγρίνιο, η δυναμική παρουσία του αντιφασιστικού κινήματος έχει κληθεί να αντιμετωπίσει την εμπρηστική επίθεση στην κατάληψη Apertus το περασμένο καλοκαίρι και το έχει κάνει. Ο κατάλογος βέβαια με καταστάσεις ρήξης είναι μακρύς.
Μέσα σε αυτό τον πόλεμο στεκόμαστε δίπλα σε αυτά τα πολιτικά εγχειρήματα και στους αδιαμεσολάβητους κοινωνικούς ταξικούς αγώνες. Για να υπερασπιστούμε την ιστορία τους, τις συντροφικές μας σχέσεις αλλά και την προοπτική οικοδόμησης ενός ανατρεπτικού κινήματος που δε μπορεί παρά να περνά μέσα και από αυτούς τους χώρους.
Η Βίλλα Αμαλίας θα παραμείνει εστία ανατρεπτικού αγώνα, οι καταλήψεις θα συνεχίσουν να υπονομεύουν την αναπαραγωγή του καπιταλισμού, αυτός ο πόλεμος δεν είναι μονόπλευρος.
Πορεία αλληλεγγύης στη Βίλλα Αμαλίας και τους κατειλημένους χώρους 12/1, 12:00, καμάρα
Συνέλευση αλληλέγγυων
