Δεύτερη μαζική απόδραση κατάφεραν να πραγματοποιήσουν οι Ταλιμπάν, μετά απ' αυτή του Ιούνη του 2008 όταν είχαν απελευθερωθεί 870 κρατούμενοι. Τουλάχιστον 475 άτομα που κρατούνταν σε φυλακή της επαρχίας Κανταχάρ στο Αφγανιστάν, κατάφεραν να αποδράσουν τις πρώτες πρωινές ώρες της 25ης Απρίλη χρησιμοποιώντας ένα τούνελ μήκους 350 μέτρων, το οποίο πέρασε κάτω από την κεντρική λεωφόρο, τα σημεία ελέγχου, τους τοίχους και τα συρματοπλέγματα φυλακής. Η όλη επιχείρηση άρχισε πριν από πέντε μήνες και από το σύνολο των κρατούμενων που απελευθερώθηκαν μόνο 3-4 άτομα γνώριζαν το σχέδιο. Ομάδα ανταρτών άνοιξε το τούνελ χωρίς να χρησιμοποιήσει κανένα σκαπτικό μηχάνημα αφού κάτι τέτοιο θα μπορούσε να τραβήξει την προσοχή των κατοχικών δυνάμεων. Από την στιγμή που το τούνελ έφτασε στην φυλακή, η εσωτερική ομάδα ξεκλείδωσε τα κελιά με την βοήθεια αντιγράφων των κλειδιών που είχαν προμηθευτεί πρωτύτερα και άρχισε να απομακρύνει ανά πεντάδες τους φυλακισμένους. Έως τις 3.30 το πρωί και μετά από τεσσερισήμισι ώρες δράσης όλοι οι κρατούμενοι ήταν εκτός φυλακής και με αυτοκίνητα που είχαν οργανώσει από πριν όλοι μεταφέρθηκαν σε ασφαλή σημεία. Την όλη επιχείρηση υποστήριξε ομάδα ενόπλων Ταλιμπάν, που όμως δεν χρειάστηκε να επέμβει αφού κανένας δεν κατάλαβε τίποτα.
Λίγο αργότερα, στις 28 Απρίλη, περίπου 800 κρατούμενοι κατάφεραν να αποδράσουν από δύο φυλακές στις πόλεις Casserine και Gafsa της Τυνησίας. Στην πρώτη περίπτωση υπήρξε φωτιά σε δυο κελιά, ενώ στη φυλακή της Gafsa οι δεσμοφύλακες απεργούσαν. Την επόμενη μέρα συνελήφθησαν 130 από τους δραπέτες. Στο διάστημα που διήρκεσε η μεγάλη τυνησιακή εξέγερση, περίπου 11.000 φυλακισμένοι -σχεδόν το άθροισμα των κρατουμένων στις ελληνικές φυλακές- βρήκαν την ευκαιρία να αποδράσουν. Απ' αυτούς συνελήφθησαν μερικές εκατοντάδες, ενώ άλλοι 2.000 περίπου παραδόθηκαν μόνοι τους, μετά από προειδοποίηση του υπουργείου δικαιοσύνης ότι δυσχεραίνουν την θέση τους.
Μία απ' τις προεκλογικές δεσμεύσεις του Μπαράκ Ομπάμ(ι)α ήταν το οριστικό κλείσιμο της φυλακής του Γκουαντάναμο. Τόσο αληθινή ήταν η δέσμευσή του που πρόσφατα υπέγραψε διάταγμα με το οποίο μπορούν να κρατηθούν για αόριστο χρονικό διάστημα -δηλαδή ακόμη και για πάντα- χωρίς δίκη, συγκεκριμένοι κρατούμενοι. Με βάση αυτό το χαρτί, αρκετοί μεταφέρθηκαν σε άλλη πτέρυγα, με ακόμη χειρότερες συνθήκες κράτησης και 15 από αυτούς ξεκίνησαν απεργία πείνας. Τελικά η απεργία σταμάτησε έπειτα από ένα μήνα, αφού οι φύλακες βελτίωσαν την ποιότητα του φαγητού, τους επέτρεπαν περισσότερο χρόνο προαυλισμού και τη δυνατότητα να προσεύχονται μαζί. Ωστόσο, έχει καταγγελθεί πολλές φορές η πρακτική της αναγκαστικής σίτισης, που διεθνώς θεωρείται βασανιστήριο, πρακτική στην οποία προβαίνουν συχνά οι ανθρωποφύλακες για να αντιμετωπίσουν αρκετές από τις περιπτώσεις απεργιών πείνας σ' αυτό το κολαστήριο των ΗΠΑ. Η φωτογραφία είναι από το επίσημο site του Πενταγώνου. Εξέγερση ξέσπασε και στο Κέντρο Κράτησης Ανηλίκων της κοινότητας DeKalb στην Georgia των ΗΠΑ, στις 26 Μάη. Για τη λήξη της, που προκάλεσε τον τραυματισμό 5 ανηλίκων επενέβησαν τα SWAT, τα περίφημα αμερικάνικα ΕΚΑΜ, αφού ήδη είχαν τραυματιστεί 5 φύλακες.
Τριάντα τρεις κρατούμενοι ξεσηκώθηκαν στις φυλακές Bogambara της Sri Lanka, ανεβαίνοντας στην οροφή, ενώ 195 που αντιμετωπίζουν ισόβια κάθειρξη και βαριές ποινές, προχώρησαν σε απεργία πείνας απαιτώντας μείωση των ποινών τους. Κρατούμενοι σε ακόμη 2 φυλακές της χώρας ξεσηκώθηκαν επίσης, σε ένδειξη αλληλεγγύης. Οι 33 προκάλεσαν φθορές σε εγκαταστάσεις της φυλακής. Στη Μαλαισία, οργισμένοι τρόφιμοι πυρπόλησαν ένα κέντρο αποτοξίνωσης από ναρκωτικά-όπου άνθρωποι στέλνονται και κρατούνται με τη βία από το κράτος- καταστρέφοντας μεγάλο μέρος των εγκαταστάσεών του, στις αρχές Ιούνη. Πάνω στην αναταραχή κατάφεραν να αποδράσουν 43 από αυτούς, οι 38 όμως συνελήφθησαν λίγες ώρες αργότερα. Τα κέντρα κράτησης-αποτοξίνωσης-φυλακές χαρακτηρίζονται από αξιωματούχους της Μαλαισίας ως -τι πρωτότυπο-'υπερπληθυσμένες και απάνθρωπες, πραγματικές ωρολογιακές βόμβες'. Χαρακτηριστικά, ήταν η δεύτερη εξέγερση στο συγκεκριμένο κέντρο έπειτα από το 1999, ενώ τον Απρίλη είχαν αποδράσει πυρπολώντας παρόμοια εγκατάσταση στην ίδια περιοχή 109 'παράνομοι' μετανάστες.
Όπως έχουμε ξαναγράψει σε αυτό το έντυπο, η κατάσταση που επικρατεί σε όλες τις φυλακές των χωρών της Λατινικής Αμερικής, είναι το λιγότερο, εκρηκτική. Η φτώχεια και η εξαθλίωση δεκαετιών έχουν γεμίσει τα 'σωφρονιστικά ιδρύματα' με χιλιάδες χιλιάδων φτωχοδιαβόλους και παραβατικούς, οι οποίοι προσπαθώντας να επιβιώσουν γίνονται πιόνια των πανίσχυρων μαφιόζικων ναρκο-καρτέλ. Τα τελευταία χρόνια, είναι κυριολεκτικά δεκάδες οι περιπτώσεις πυρκαγιών σε τέτοια κάτεργα, όπου έχουν καεί ζωντανοί εκατοντάδες άνθρωποι -με πιο πρόσφατο παράδειγμα τη φωτιά στο San Miguel της Χιλής το Δεκέμβρη, με 81 νεκρούς- περιπτώσεις που θα ήταν αφελές να χαρακτηρίσουμε 'ατυχήματα', αφού μάλλον πρόκειται για οργανωμένο σχέδιο εξόντωσης αυτών που 'περισσεύουν κοινωνικά'. (παραδείγματα)
Στη Βενεζουέλα, στα μέσα Ιούνη, έπεσαν νεκροί 19 κρατούμενοι στη φυλακή Rodeo I, χωρίς περαιτέρω εξήγηση από το κράτος πέραν του ότι έγινε κάποια 'εσωτερική σύγκρουση' μεταξύ των κρατουμένων και λίγες ώρες αργότερα άλλοι 4 κρατούμενοι σκοτώθηκαν υπό εξίσου αδιευκρίνιστες συνθήκες σε άλλη φυλακή της χώρας. Η πρώτη φυλακή, χωρητικότητας 750 ατόμων, 'φιλοξενεί' 3.600 κρατούμενους.
Λίγες μέρες αργότερα, το κράτος συνέθεσε μια κατασταλτική υπερπαραγωγή που συμπεριελάμβανε 3.500 εθνοφρουρούς, 400 στρατιώτες επίλεκτου παραστρατιωτικού σώματος αλεξιπτωτιστών και 6 τεθωρακισμένα οχήματα που περικύκλωσαν τη φυλακή και εκτόξευαν συνεχώς δακρυγόνα, καθώς η προηγούμενη προσπάθεια αφοπλισμού των κρατουμένων από ΕΚΑΜίτες κατέληξε στο θάνατο 2 εξ αυτών και ενός κρατουμένου, ενώ τραυματίστηκαν ακόμη 20 ΕΚΑΜίτες, πριν καταληφθεί η φυλακή από τους κρατούμενους. Στο τέλος της τρίτης μέρας ξέσπασε μεγάλη φωτιά. Οι αξιωματούχοι αρνούνταν να δώσουν πληροφορίες για την κατάσταση στις φυλακές, αναφέροντας μόνο ότι η πυρκαγιά οφείλεται σε βραχυκύκλωμα και ότι συνολικά 2.500 κρατούμενοι είχαν μεταφερθεί αλλού εγκαίρως, ενώ οι συγγενείς των κρατουμένων κρέμονταν κυριολεκτικά από δέντρα σε παραπλήσιους λόφους για να δουν με κιάλια την εξέλιξη της κατάστασης και υποστήριζαν ότι σύμφωνα με δικούς τους ανθρώπους μέσα στη φυλακή που είχαν κινητά, η φωτιά ξέσπασε από τους στρατό-μπατσους. Η εξέγερση είχε ήδη εξαπλωθεί και στη φυλακή Rodeo II. Ο υπουργός εσωτερικών δήλωσε ότι κάποιοι ηγέτες της εξέγερσης-μαφιόζοι, εκτέλεσαν κρατούμενους που επιθυμούσαν να παραδοθούν, η πληροφορία όμως δεν έχει διασταυρωθεί. Λίγες μέρες αργότερα κρατούμενοι της φυλακής La Planta ξεκίνησαν απεργία πείνας σε ένδειξη αλληλεγγύης με τους εξεγερμένους των φυλακών Rodeo. Οι ανθρωποφύλακες απειλήθηκαν από τους κρατούμενους και έσπευσαν να εκκενώσουν το χώρο. Στη φυλακή Rodeo II, στα τέλη Απρίλη, οι κρατούμενοι είχαν πάρει ομήρους 21 ανθρωποφύλακες και τον διευθυντή της φυλακής, καθώς ένας κρατούμενος είχε σημάδια φυματίωσης και οι ίδιοι φοβούνταν για ξέσπασμα επιδημίας, παρά τις συνεχείς διαμαρτυρίες τους για τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης. Στις φυλακές της Βενεζουέλας, χωρητικότητας 12.500 ανθρώπων, βρίσκονται στοιβαγμένοι 48.000 άνθρωποι, σε προφανώς ελεεινές συνθήκες, οι περισσότεροι υπόδικοι. Μόνο πέρυσι χάθηκαν 467 άνθρωποι και τραυματίστηκαν 1.000 για διάφορους λόγους. Εκπρόσωπος ΜΚΟ με αρμοδιότητα τις βενεζουελάνικες φυλακές υποστηρίζει ότι κάποιες μαφίες έχουν κάνει 'άτυπη' συμφωνία με τις αρχές να στραγγαλίζουν τους αντιπάλους τους, αντί να τους μαχαιρώνουν ή πυροβολούν, έτσι ώστε να καταγράφονται οι θάνατοι σαν αυτοκτονίες.
Δεκάδες ήταν τους τελευταίους μήνες οι εξεγέρσεις και οι απεργίες πείνας σε πολλές φυλακές του κόσμου. 200 κρατούμενοι ανακοίνωσαν 28ήμερη απεργία πείνας σε φυλακές του Trinidad&Tobago στις 20 Ιούνη, ενώ σε ανάλογη κινητοποίηση προέβησαν φυλακισμένοι στη Hindalga της Ινδίας. Απεργία πείνας ξεκίνησαν στις 11 Ιούνη περίπου 500 αυτόχθονες ινδιάνοι στο San Cristobal de las Casas, στην Chiapas. Εξέγερση με έναν νεκρό κρατούμενο και 3 τραυματίες έγινε στον Κανκούν του Μεξικό, άλλοι 3 τραυματίστηκαν στη φυλακή Avenal της California, 25 μπάτσοι τραυματίες ήταν ο απολογισμός της έρευνας για ναρκωτικά σε φυλακή της Ταϊλάνδης, 6 δεσμοφύλακες πάρθηκαν όμηροι 38 κρατουμένων σε φυλακή υψίστης ασφαλείας της Αργεντινής, στις αρχές Ιούνη. Σε όλες τις περιπτώσεις, οι ταραχές και οι αγώνες προέκυψαν εξαιτίας των άθλιων συνθηκών κράτησης, (φαγητό, συμπεριφορά ανθρωποφυλάκων, υπερπληθυσμός) και της πολύ αργής διαδικασίας διεξαγωγής των δικαστηρίων.
H Patricia Heras, μια 35χρονη ισπανίδα, είναι το πιο πρόσφατο θύμα των μπατσο-δικαστικών σκευωριών στην ισπανία. Η Patricia κρεμάστηκε μέσα στο σπίτι της στη Βαρκελώνη, λίγο πριν επιστρέψει στις φυλακές Wad-Ras όπου εξέτιε εδώ και έξι μήνες ποινή τριών ετών για την υπόθεση που έγινε γνωστή ως «4F»: το 2006 γίνεται ένα πάρτυ 1.500 ατόμων σε ένα κατειλημμένο κτίριο. Για απροσδιόριστο λόγο ξεκινούν αψιμαχίες με μπάτσους που έχουν καταφτάσει, με αποτέλεσμα ένας ασφαλίτης να φάει στο κεφάλι μια πήλινη γλάστρα και να μείνει έκτοτε τετραπληγικός. Οι μπάτσοι κάνουν συλλήψεις στο σωρό από περαστικούς, θαμώνες και νοσοκομεία, ανάμεσα στους οποίους και η Patricia, -η οποία κατήγγειλε όπως και άλλοι κατηγορούμενοι, σκληρά βασανιστήρια με αποτέλεσμα να παρέμβει η Διεθνής Αμνηστία- με το σύντροφό της, πιθανότατα λόγω της 'εναλλακτικής' τους εμφάνισης, την ώρα που βρίσκονταν στο θάλαμο αναμονής του νοσοκομείου, την οποία κατηγορούν όχι για τη γλάστρα, καθώς η αρχική αστυνομική έκθεση είχε μυστηριωδώς εξαφανιστεί, αλλά για ρίψη αντικειμένου, γενικώς, και την καταδικάζουν σε 3 χρόνια φυλάκισης. Η ποιήτρια, μουσικός και φιλόλογος Patricia αφαίρεσε μόνη της τη ζωή της στις 27 Απρίλη 2011.