Γενικευμένος αγώνας κρατουμένων σε φυλακές όλης της χώρας

Στις 29/11 ξεκινά μαζική αποχή συσσιτίου σε φυλακές σε όλη την χώρα με αιτήματα που αφορούν τις καλύτερες συνθήκες διαβίωσης, την αποσυμφόριση των φυλακών. Οι κρατούμενοι που συμμετέχουν φτάνουν μέχρι και τους 9.000 σε αριθμό από τους 12.600 της χώρας, σε 26 από τις 33 φυλακές ενώ 1000 απο αυτούς κλιμακώνουν τον αγώνα ξεκινώντας στις 6/12 απεργία πείνας, ενώ το πρωί της 4/12 ένας 38χρονος κρατούμενος στις φυλακές Κορυδαλλού που είχε ξεκιν'ησει σε απεργία πείνας έχασε τη ζωή του. Στις 10/12 υπουργός δικαιοσύνης Χάρης Καστανίδης, επισκέφθηκς με περισσό θράσσος τις φυλακές κορυδαλλού στην προσπάθειά του να χτίσει μια ανθρώπινη εικόνα για τον εαυτό του αλλά και να χειριστεί τον αγώνα των κρατουμένων μέσω αυτού του επικοινωνιακού τρύκ. Στην Α' πτέρυγα των φυλακών δέχτηκε λεκτική επιθεση απο συντρόφους με αποτέλεσμα να γιουχαριστεί απο όλη τη φυλακή. Επιπλέον κρατούμενοι στην ειδική πτέρυγα ΣΤ' των φυλακών αρνήθηκαν να μπούν στα κελιά τους καθώς, νωρίτερα την ίδια ημέρα, είχαν διαμαρτυρυθεί στον αρχιφύλακα της βάρδιας για το συνωστισμό που επικρατούσε σε αυτή, ζητώντας να κατέβει ο υπουργός εκείνη τη στιγμή να δεί την κατάσταση. Το αίτημά τους δεν έγινε δεκτό και αποφάσισαν να συνεχίσουν την κινητοποίησή τους η οποία έληξε αργά το βράδυ με την ικανοποίηση του αρχικού τους αιτήματος. Οι πολιτικοί κρατούμενοι Κ.Γουρνάς, Σ.Νικητόπουλος και Ν.Μαζιώτης αναφέρονται αναλυτικά στα παραπάνω με επιστολλή τους στις 10/12. Ο αγώνας έλειξε στις 17/12 λίγο πριν την ψήφιση ενός νομοσχεδίου του υπουργείου δικαιοσύνης, όμως σύμφωνα με τους κρατούμενους Ντάν Καραμπουλέα, Ηλία Καραντουμάν, Σπύρου Στρατούλη δε μπορεί να χαρακτηριστεί νικηφόρος. Σε επιστολή τους γράφουν: “εν τέλει τίποτε δεν επιτεύχθηκε όπως εμείς επιθυμούσαμε, καμία σωστή ενημέρωση των κρατουμένων, οργάνωση και συντονισμός οδήγησαν εμάς στην παθητική μας συμμετοχή, ενώ το περιεχόμενο του αγώνα δεν σταμάτησε ουδέποτε να μας απασχολεί και να το επιδιώκουμε” αναφερόμενοι σε μια πρωτοβουλία ατόμων που επέβαλλε την κρίση της εκκινώντας αυθαίρετα την κινητοποίηση η οποία “είχε ανασταλεί για τον μήνα Ιανουάριο – όπως εμείς καταλήξαμε – αλλά οι επιβαλλόμενες εξελίξεις μας προλάβανε. Η δύναμη όμως των φυλακισμένων και το πάθος για ελευθερία θα ξεπεράσει σύντομα κάθε εγώ και θα εκδηλωθεί όπως πράγματι μπορεί να είναι, ένας αγώνας δηλαδή, μαζικός, συλλογικός και για πάντα ακηδεμόνευτος. Οι κρατούμενοι έχουν την ικανότητα για οργάνωση, αγώνα και αντίσταση. Σε τούτο, η αλληλεγγύη όσων την εκφράζετε τίμια, είναι το όπλο μας και το χρειαζόμαστε”.