Το δόγμα ασφάλειας αποτελεί άλλοθι για το θρόνιασμα της κυριαρχίας, μέσω της υπόσχεσης για την προστασία ζωής και ιδιοκτησίας και της εξασφάλισης εργασίας. Είναι ο δημοκρατικός τρόπος για τον στρατιωτικό ελέγχο των δραστηριοτήτων, των χώρων και των σκέψεων μας.
Η αστυνομία και τα συστήματα παρακολούθησης είναι τα κρατικά εργαλεία που καθιστούν αυτή τη συνθήκη δυνατή. Ο ρόλος τους στους δρόμους είναι διττός, αφενός να κυνηγάνε οτιδήποτε αποκλίνει και αφετέρου να επιβάλλουν, με την παρουσία τους και μόνο, την εικόνα ενός απόλυτα ελεγχόμενου και ασφαλούς περιβάλλοντος εκφοβίζοντας ή καθησυχάζοντας. Continue reading Δεν τρώμε το παραμύθι, ρε!