Το δόγμα ασφάλειας αποτελεί άλλοθι για το θρόνιασμα της κυριαρχίας, μέσω της υπόσχεσης για την προστασία ζωής και ιδιοκτησίας και της εξασφάλισης εργασίας. Είναι ο δημοκρατικός τρόπος για τον στρατιωτικό ελέγχο των δραστηριοτήτων, των χώρων και των σκέψεων μας.
Η αστυνομία και τα συστήματα παρακολούθησης είναι τα κρατικά εργαλεία που καθιστούν αυτή τη συνθήκη δυνατή. Ο ρόλος τους στους δρόμους είναι διττός, αφενός να κυνηγάνε οτιδήποτε αποκλίνει και αφετέρου να επιβάλλουν, με την παρουσία τους και μόνο, την εικόνα ενός απόλυτα ελεγχόμενου και ασφαλούς περιβάλλοντος εκφοβίζοντας ή καθησυχάζοντας.
Όμως ο κρατικός μηχανισμός δεν έχει πια το μονοπώλιο της “νόμιμης” βίας καθώς ευθύνες αναλαμβάνουν και ιδιωτικοί φορείς, πράγμα που επιφέρει περισσότερη ευελιξία και μεγαλύτερη κοινωνική αποδοχή. Οι ιδιωτικές εταιρίες ασφάλειας είναι μία σύγχρονη εκδοχή μισθοφορικών στρατών με νομική υπόσταση, οργανωμένων, και εξοπλισμένων με όπλα.
Ασφάλεια είναι η καταγραφή των ζωών μας, η προστασία των υπαρχόντων όσων δεν έχουν ύπαρξη, η αποκατάσταση των χαφιέδων, η προσπάθεια για την επιβολή της κοινωνικής στασιμότητας, τα νταβατζιλίκια των εταιριών, ο πόλεμος ενάντια στο μη κανονικό, η μαζική τρομουστερία, ένα εργαλείο για την καθυπόταξη συνειδήσεων και τη μονιμοποίηση του φόβου.Το καθεστώς ασφάλειας είναι αυτό που κάνει τον κόσμο ένα μέρος ασφυκτικό, εμείς όμως θέλουμε να ζήσουμε.
Στο διάολο κι’ αυτοί, στο διάολο και η ασφάλειά τους!
Θα βρεθούμε στο δρόμο ενάντια σε κάθε δημόσιο ή ιδιώτη νταβατζή την Παρασκεύη 5/2, στις έξι στην Καμάρα…