Η προετοιμασία στην οποία σε υποβάλλουν μέσα από το 
εκπαιδευτικό σύστημα δεν είναι απλά προετοιμασία για τις πανελλήνιες εξετάσεις. Είναι προετοιμασία για μία εγγυημένα μίζερη ζωή.
Η εκβιαστική επίλογή του να σπουδάσεις σε μία ηλικία οπου μπορείς να κάνεις τα πάντα, αρκεί να το θές, ωστε να θέσεις από τόσο νωρίς τη ζωή σου σε μία απόλυτη και συγκεκριμένη τροχειά είναι μαλακία.
Οι δομές και οι αξίες που επικρατούν στην πανεπιστημιακή κοινοτητα λειτουργούν έτσι ώστε να αναπαράγουν τα αδιέξοδα αυτής της πραγματικότητας.
Μέσω, λόγου χάρη, της εισαγωγής σου κόσμο της εργασίας, με αυτούς τους ιδιαίτερα ανταγωνιστικούς όρους. Πράγμα που πολύ πιθανό είναι να επηρεάσει τη ροή εξέλιξης των σχέσεών σου και να καταστείλει την πολυμορφία και την ελευθεριακότητά τους. Γιατί η αγορά εργασίας είναι ένα σύστημα σχέσεων που βασίζονται στις αξίες του προσωπικού οφέλους και του βολέματος. Είναι μία διαδικασία εξιδείκευσης του τρόπου σκέψης. Είναι το μέσο άσκησης εξουσίας στη διαχείριση της καθημερινότητάς μας. Είναι ο βασικός παράγοντας φόβου, αλλά και μεγαλομανίας για κάποιους, σε συνάρτηση με την αβεβαιότητα ενός μέλλοντος που φαντάζει πολύ κοντά.
Μέσω και του συνδικαλισμού. Που ορίζει τους ηθικούς, τους καθαρούς και τους ενάρετους τρόπους άρνησης και αντίστασης. Αυτούς που οριοθετούν συναισθήματα όπως αυτά της οργής και της αλληλεγγύης, έτσι ώστε πάντα να εκφράζονται λειψά. Αυτούς που θέτουν απαρχαιωμένες λογικές με τη μορφή βεβαιοήτων ως βάση για την ανάλυση της πραγματικότητας. Αυτούς που δίνουν μία ψευδαίσθηση κοινωνικής προσφοράς που είναι στην ουσία η συμβολή στην συνεχή αποσάθρωση των κοινωνικών δομών.
Μέσω της προώθησης κανονικοτήτων για την κοινωνική ζωή, που ορίζουν τους τρόπους «διασκέδασης», τις σχέσεις μόρφωσης, τις σεξουαλικότητες, την αντίληψη για τις ανθρώπινες σχέσεις τη συνείδηση και το σώμα. Από το μάθημα, από την λέσχη μέχρι τα πάρτι συνοικέσια.
Η ευκαιρία βέβαια του να αλλάξεις πόλη, περιβάλλον ή κοινωνικούς κύκλους ώστε να πειραματιστείς με ανθρώπους και υποκουλτούρες είναι μοναδική. Μοναδική είναι και η εμπειρία του να πετάς από πάνω σου μία ταυτότητα που σε βαραίνει από το να ζήσεις. Η πανεπιστημιακή ζωή τέλος είναι και μία πρώτη γνωριμία με τη δημόσια ζωή για όλους όσους δε μεγάλωσαν στις πλατείες αλλά μπροστά στην τηλεόραση.
Έτσι λοιπόν, ένα πρόχειρα συμπληρωμένο μηχανογραφικό μπορεί να αλλάξει τη ζωή σου προς το καλύτερο.
Παρόλα αυτά, σημαντική είναι η επιλογή του τι θα δηλώσεις στο μηχανογραφικό άρα και τι είδους κύκλους ανθρώπων επιθυμείς να γνωρίσεις. Αν για παράδειγμα γίνεις μπάτσος, για τη σταθερότητα του επαγγέλματος για την οικογένεια η πραγματικά για οποιονδήποτε άλλο λόγο και ενώ έχοντας δει (που δεν σημαίνει απαραίτητα και βιώσει) την εξέγερση του Δεκέμβρη, τότε να περιμένεις τις πέτρες μας στο κεφάλι σου όταν με το καλό πιάσεις δουλειά.